Atmanand Prakash Pustak 035 Ank 01

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

/YYYYYYYYYYYYY ન ત ન વર્ષ નું મં ગ લ મ ય વિ ધા ન.
આજના નૂતન વર્ષના મંગલમય પ્રભાતે આમાનંદ પ્રકાશ પાંત્રીશમા વર્ષમાં પ્રવેશ કરે છે; પ્રવેશ કરતાંની સાથે સ્વાગત પ્રશ્ન પૂછે છે કે વય વધતાંની સાથે જૈન સષ્ટિમાં મેં મારું સ્થાન યથાર્થ જાળવી રાખ્યું છે કે કેમ ? વયજનિત અનુભવની વૃદ્ધિ સાથે મારા નામની સાર્થક્તા કરી છે ? વાચકોની શારીરિક, માનસિક અને આ પ્રગતિ સાધી છે ? ન દષ્ટિએ પાંચ કારણોથી નિષ્પન્ન થતાં કાર્યમાં ઉદ્યમની મુખ્યતા કરી પ્રગતિ કરવામાં યથાર્થ ભાગ ભજવ્યો છે ? સંસારચક્રમાં (Cycle of existence) જન્મ અને મૃત્યુ અનિવાર્ય અને સહજ છતાં આત્માના અનાદિઅનંતપણુ તરફ લક્ષ રાખી માનવ વાચકાની દર્શન-જ્ઞાન-ચરિત્રરૂપ મુક્તિમાર્ગની પ્રસ્થાનત્રયી ( Three starting suggestions) ને ગ્ય આત્માને તૈયાર કરી સ્વાવલંબનપૂર્વક પુરૂષાર્થપરાયણ કરવા પ્રેરણું કરી છે ? આત્મજાગૃતિ માટે આ અને આને લગતા પ્રશ્નોથી સમાધાન સ્વયંસ્કૃર્તિથી (Automaticism ) મેળવી લે છે કે ઉપરોકત બાબતેમાંથી થોડેઘણે અંશે મારાથી બન્યું છે તેથી સંતોષનું આશ્વાસન લઈ સ્વીકૃત કાર્ય વધારે વિશેષ બળથી પ્રેરી શકાય અને ગત દિવસોના શુભાશુભ કૃત્યોનું તારણ કરી નવી બેલેન્સ મૂકી, ઘટ-વધને હિસાબ નક્કી કરી, નવા દિવસને રોજમેળ શરૂ કરાય અને એ રીતે ગત વર્ષનું સરવૈયું તૈયાર કરી નૂતન વર્ષમાં આત્માને માટે હિતકારક પદ્ધતિ કઈ શ્રેષ્ઠ છે ? તે પ્રમાણે અમલમાં મૂકવા પ્રયત્ન કરાય એવી ધારણા સાથે પ્રસ્તુત પત્ર શુભ આરંભ કરે છે.*
પાંત્રીશની સંજ્ઞા એ જૈન દષ્ટિએ શ્રી તીર્થકરની વાણીના ગુણોની છે. ઉપમિતિભવપ્રપંચા કથાકારના કથન મુજબ શ્રી જિનવાણી એ સદાગમ-શ્રુતજ્ઞાન છે. આ જ્ઞાન સ્વપરપ્રકાશક હેવાથી પાંચે જ્ઞાનમાં તેની મુખ્યતા છે; સ્વાવાદમય જિનવાણીમાં સઘળાં દર્શનનો સમાવેશ થાય છે એ કવિરત્ન શ્રીમદ્ આનંદઘનજીનો આલાપ છે; જિનવાણીને સાર સમ્યગદર્શન–જ્ઞાન-ચારિત્રરૂપ રત્નત્રયીની પ્રાપ્તિ છે અને એ જ માનવજન્મની સાર્થકતા છે; પુણ્યગે મળેલા માનવ જન્મમાં આ સાર્થકતાની ચાવી હાથ લાગી જાય તો મનુષ્ય જીવનને અને પ્રસ્તુત પ્રકાશના લેખોને ઉદ્દેશ સાર્થક થઈ જાય; આવા જ કાંઈ શુભાશયથી પ્રસ્તુત આત્માનંદ પ્રકાશ લેબોરૂપી ચાવીઓથી. આત્મજાગૃતિ માટે કાર્ય કરી રહ્યું છે, પરંતુ વાચકે પોતે યથાશક્તિ ગ્રહણશીલ ( Receptive) થઈ આત્મવિકાસ સાધી શકે તે માટે ઉપદાન કારણ આત્મા તૈયાર હોય ત્યારે જ બની શકે.
કાળ અનાદિ અનંત છે અને આત્માનું અસ્તિત્વ પણ અનાદિ અનંત છે. જન્મ અને મૃત્યુ એ એક સિક્કાની બે પાસાની જેમ કાળના પર્યાયે છે; જન્મ અને મૃત્યુરૂપ કાળ પર્યાયમાં આત્માના વિભાવિક પર્યાનો સમય થાય છે; એ વિભાવિક પર્યાયોને