Atmanand Prakash Pustak 028 Ank 10

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 9

પંડિતવર્ય શ્રીવીરવિજયજી મહારાજ.
લય
પાંડિતવર્ય શ્રી વીરવિજયજી મહારાજ.
Mી
તે આ છે મહાપુરૂષ કા યકલામાં પ્રવીણ હતા. તે કલા તેમની સુંદર
રીતે ખીલેલી હતી. તેઓની ગુર્જર કવિતા જૈનેતર કવિઓની કાંવેતા કરતાં ઉશ્ચલીની અને ગુજરાતી સાહિત્યને શેભાવે તેવી છે. આ મહાત્માએ રચેલી પૂજાઓ, તે વખતના પ્રચલિત
ગીતો, ઢાળે વગેરેમાં આકર્ષક બનેલી હોઈ અત્યારે પણ
જ એટલી જ સુવિખ્યાત છે; કારણ કે તે કાવ્યને પ્રવાહ ભાવપૂર્ણ અને હૃદયને ઓતપ્રત કરે તેવો છે. આ પંડિતવર્ય જ્ઞાતે બ્રાહ્મણ હતા. ગુજરાતના રાજનગર અમદાવાદ શહેરમાં શાંતિદાસને પાડો કે જે ઘીકાંટા આગળ આવેલ છે, તેમાં જદ્રોસર નામના બ્રાહ્મણ પિતાની સ્ત્રી વિજયા સહિત રહેતો હતો. તેને પુત્રી રંગ અને કેશવ નામે એક પુત્ર હતો. કેશવને ઉમર લાયક થતાં તેને રળીયાત નામની વિપ્રકન્યા સાથે પરણાવ્યો હતો. કેશવ અઢાર વર્ષને થતાં ભીમનાથ ગામે માતા સહિત જતાં ત્યાં માતાએ ગાળ દેતાં કલહ થયે. જેથી કેશવ રેચક ગામે ગયે. ત્યાંથી પાલીતાણે જતાં માંદે પડ્યો, ઘણું ઉપાય કરતાં રેગ ન મટ્યો, ત્યાં શ્રી શુભવિજયજી ગુરૂ મળતાં તેમની કૃપાથી રોગની શાંતિ થઈ. કેશવે ગુરૂ પાસે ઘેર જવાની રજા માગી જેથી ગુરૂએ ઘેર જઈ શું કરશે ? જેથી આત્મકલ્યાણ સાધવા દીક્ષા માટે ઉપદેશ કર્યો. જેથી કેશવે કબુલ કરવાથી ગુરૂએ ખંભાત જઈ દીક્ષા આપવા જણાવ્યું. જેથી કેશવે વચમાં જ કઈ સારું ગામ આવે છે ત્યાં દીક્ષા લેવા જણાવ્યું.
વિચાર કરતાં માગમાં પાનસર પહોંચ્યા. ત્યાં ગુરૂએ સ. ૧૮૪૮ ના કારતક માસમાં કેશવને દીક્ષા આપી શ્રી વીરવિજય નામ આપ્યું. ત્યાંથી વિહાર કરી ખભાતમાં શ્રી સંઘના સામૈયાપૂર્વક પ્રવેશ કર્યો. ગુરૂજીને શ્રી ધીરવિજયજી તથા શ્રી ભાણવજયજી એ શિખ્યા હતા. તેમજ આ ત્રીજા શિષ્ય થયા અને શ્રી વીરવિજયજી મહારાજે ગુરૂની અપૂવ ભાવથી ભક્તિ કરતાં અને સતતુ અભ્યાસ કરતાં પંચ કાવ્ય, છ દર્શન અને આગમાદિ અવલોયાં. શ્રી વીરવિજયજી મહારાજે ખંભાતમાં ગુરૂ સાથે રહી સં. ૧૮૫૮ માં સ્યુલિ ભદ્રની શિયલવેલ, અષ્ટપ્રકારી પૂજા પદ્યમાં રચી. હવે શ્રી ભાણુવિજયજી પ્રથમ ગ્રામાંતર વિહરેલા હતા અને આ વખતે શ્રી દેકારવિજયજી ખંભાત રહ્યા અને ગુરૂ શિષ્ય અમદાવાદ આવી લુહારની પળમાં ઉતર્યા. ત્યાંથી વડોદરા જઈ