Atmanand Prakash Pustak 026 Ank 04

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ.
આટઆટલા વિપતવાદળે પિતાપર ઘેરાયલા છતાં એમાંના એકને પણ તે (જન સમાજ ) “આપદુ ધર્મ” ના નિમિત્તભૂત નથી બનાવી શક્યો એ ઓછું આશ્ચર્ય છે? આતે કેવી શાંતિ ? ચેતનની કિંવા મૃતકની? વા પાષાણુની ! તે વિના હજુ પણ તે “વીસમી સદીનું સ્વરૂપ” વીસરી જઈ “સેળમી સદી” ની વાતમાં રાચી રહે ખરો ? કોણ કહી શકશે કે ગછના મતમતાંતરોને પુન: તાજા કરવાનો આ સમય છે ? હજુ પણ ઘરના ઉંબરા બહાર દ્રષ્ટિ નહીંજ નાંખે ? આંખ ઉંચી કરી જશે તેજ ભાન થશે કે આજે જગતના ચોકમાં શું ચાલી રહ્યું છે ! પોતાને ફાળે તેમાં કેવા પ્રકારનો હોઈ શકે ? અને એમ જોયા વગર સાન નહીં જ આવે.
બુદ્ધિમત્તાના ઈજારદાર કહેવરાવતાં છતાં, ખુલ્લી ચક્ષુએ નિહાળી રહ્યાં છીએ. “મુનશીએ ચારચારવાર ઇતિહાસનું ખૂન કરી પવિત્રતાની મૂર્તિઓ સમાં શ્રી સંભૂતિવિજય, શ્રી સ્યુલીભદ્રજી અને શ્રીમદ્દ હેમચંદ્રસૂરિને અપમાનિત કર્યા, થોડા સમયમાં એ નવલકથાઓ ચિત્ર રૂપે દેખા દેવાની એટલે કે સીનેમામાં રજુ થવાની, દિગંબરભાઈઓ સાથેના તીર્થો સબંધી ઝગડા દિન પડતાં વૃદ્ધિગત થતાજ જાય છે, વસ્તી ગણત્રીમાં આપણે પાછળ પડતા જઈએ છીએ. કેળવણી વિષયમાં તો આપણે અન્ય કોમના પ્રમાણમાં કંઈજ નથી કર્યું એમ કહીએ તો ચાલે; અને એ બધાને ટપી જાય તેવી સામાજીક સુધારણ સબંધે દષ્ટિપાત કરતાં સંઘોના મતભેદે અને જ્ઞાતિઓના કલેશે જોઇ લેહી ઠંડુ પડી જાય તેવી દુઃખદ દશા છે, સીદાતા વર્ગનો પ્રશ્ન હવે માત્ર પર્યુષણ પર્વ વેળાની ટીપ માત્રથી નહીં જ ઉકેલી શકાય એમ સમજીએ છીએ. ધાર્મિક ખાતાઓના હિસાબ સબંધેની બૂમો સામે કયાં લગી આંખ આડા કાન કરી શકાશે તેનું ભાન થવા લાગ્યું છે. આ ચિત્ર નજર સન્મુખ તરવરતું ભાન્યા છતાં મોટા ભાગને જાણે કંઈજ પડી નથી, કેટલાક તો રોકડું પરખાવી દેશે કે છે ને આણંદજી કલ્યાણજીની પેઢી, અગર તો કહી દેશે કે કોન્ફરન્સ અને એસોસીએશન કયાં ઉંઘે છે? માત્ર થોડાકજ રસ લઈ સંપૂર્ણ પરિસ્થિતિનો અભ્યાસ કરે છે, એમ કરતાં સાફ દેખાય છે કે જૂના બંધારણ પર નભતી તે કેટલું કરશે ? ડગમગતી દશાવાળી શ્રીમાન ધીમાનના પેગવાળી છતાં સેવાભાવી કાર્યકરોના અભાવે માંડ બએ વર્ષે પણ ઉભી થતી કોન્ફરન્સ તે કેટલી પ્રગતિ સાધી શકશે? કેવળ ધનવાનોથી તે મોટા કામે થયાં છે ખરા ? જ્યારે આપણા ડીગ્રીધરોને ખુરસી પર બેસી વાતો કરવી છે પણ આમવર્ગની સાથે ભળવામાં પિઝીશનને બાઉ આડો આવે છે ત્યાં કેટલે પંથ કપાવાનો ? એસેસીએશન એ તે મેટેરા માટે એના દર્શન સેવાના ક્ષેત્ર કરતાં માનપાનના મેળાવડામાં વધુ થાય. એકેયમાં જ્યાં યુવાનોનું ઉછળતું લેહી નહીં, ને આમવર્ગનું બળ નહિં ત્યાં કાર્યનું ફળ ક્યાંથી બેસે ? કદાચ એકાદ ધનિક ધંધાને સરાવી દઈ શાસન સેવામાં જ જીવન અપે, ડીગ્રીધરોમાંથી કમા