Atmanand Prakash Pustak 025 Ank 11

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 13

"
સન્માર્ગ દર્શકને
સન્માર્ગે દર્શકને
"
( રાગ–હિંગિત )
સન્માર્ગદર્શક વીર ! મારા, વિનતિ ખાળક કરે, ત્રણે ભુવનમાં નહિ કે। વિભૂ ! આવી શકે તારા તુલે, દુષ્ટ પરિણામી આતમા’ આ નામ જપતાં તાહરૂ, નિર્મળ બની આવી જતા વિભૂ ! ક્ષેત્ર છે જ્યા તાહરૂ. રરાકસ કલુષ ‘મધુબિન્દુ’ જેવા જગ્યના જે કારમા, ‘કિમ્પાક’ ફળ વિપાક જેવા પુદ્ગલ સુખા વળી વિશ્વના; ભૂલી જઇ સૈા તે વિભું !' ને ઢળી જઇ તુજ ચરણમાં, આનદ કરતા ગેલ કરતા હા! વિભૂ !! તુજ માળ' આ. ભૂલી જતેા સુખ વિશ્વના’ ને સ્વના સુખ દેખતા, અમૃત સમા’ એ સુખમહીં હા ! એ ઘડી તેા માલતે; પણ વિશ્વસુખસમ સ્વસુખ પણ દુખકારી જાણતાં, ક્‘કી દઇ તે વાંચ્છતા વિભૂ ! સુખ અક્ષય મેાક્ષના છે ચાગ્ય જાણી વીર પણ નિજ આળને કરથી ગ્રહી, અપ્રતિમવાટ અક્ષય સુખની દર્શાવી દેતા પ્રેમથી; ‘શ્રી વીરશાસન’વાટ’ એલઇલે અહા! કઇ કઇ Žા, જે વી ફારે કર્મ તેાડે અક્ષય પામે તે સુખા. સા વીરપુત્ર ! અંતમાં કવિ હૃદયની વિનંતિ કહુ, સુણે અને સંભાળી’ લે “ સા શ્રેય ઇચ્છે! સવનું • શિવમસ્તુ સથે ગળત: ' શ્રી વીરશાસનનીવિજ્રવિધ્વજા, કરમાં ગ્રહા, ફરકાવી દે, હા ! જગ્યના ગુરૂ ચેાકમાં,
'
૨.
3.
૪.
૫.
વાડીલાલ જીવાભાઇ ચેકશી.
ખંભાત.
૨૭૭