________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
પાપનું ભાન.
કોઇ નિર્મળતાને સુધારી લેવામાં ન આવે તેા મારૂ નિરંતરનું જાગૃત-ઉપયાગમય હૃદય તુરતજ તે બધું જોઈ શકે છે. મારૂ હૃદય અત્યંત તીક્ષ્ણ અને મર્મવેદી છે મને દુ:ખી બનાવવાની એની શકિત પ્રચંડ છે. હુ કોઇ પ્રતિ સ્હેજ અન્યાય કર્ છુ તા મને આખા દહાડા અને રાત જરાપણ ચેન પડતું નથી. વધારે શું કહું ? દુનીયા ઉપર એક એવું પાપ નથી કે જે હું ન કરી શકું. આથી જેએ પવિત્રપણાનું ગુમાન રાખે છે તેમના ખેાલવા ઉપર મને શ્રદ્ધા નથી. મને કોઇ પાપી કહે તા હું જરાપણ શરમાતા નથી. જે મનુષ્ય હૃદયમાં રહેલાં લાખા પાપા હમેશાં ગણે છે તેને કાઇ પાપી કહીને ખેલાવે તે તેણે શા માટે ખેાટુ લગાડવુ જોઇએ ? અરે લેાકેા ચક્ષુ ખોલીને જુએ કે તમે જેને આટલુ બધુ માન આપે છે! એ આવા પાપી છે ! તમે આ પાપીને પાપી રૂપે જોઇ શકતા નથી; વિચારી પણ શકતા નથી. આથી મારો પશ્ચાત્તાપ, મારૂ વેદન વધારે ઉગ્ર બને છે.
For Private And Personal Use Only
૭૩
પરંતુ પરમાત્માની મારા ઉપર કૃપા છે કે ખીજા દૃષ્ટિબિંદુથી શ્વેતાં મારા જેવા સુખી મનુષ્યેા ઘેાડા હશે. આ નારકીના કીડાએ જે ચક્ષુદ્વારા, ક દ્વારા, જીહ્લાદ્વારા ઉભરાયા કરે છે તે મારૂં હિતજ કરે છે. એક પક્ષે જેમ હું નરકનુ ભાન વેદ્યાં કરૂ છુ, તેમ બીજા પક્ષે સ્વગ નુ ભાન હું અનુભવુ છુ. જે શરીર લાંખા કાળથી રોગવશ હાય છે અને વ્યાધિમાં ઘેરાઇ ગયેલુ હાય છે તે શરીરમાં દરદનું સ્થાન નક્કી કરવુ બહુ મુશ્કેલ છે; પરંતુ નિરોગી શરીરમાં વ્યાધિનુ ચિન્હ તુરતજ પકડી શકાય છે. આથી પાપ રૂપી દરદનુ મને સ્હેજ ભાન થાય છે કે તરતજ હું એના ઉપચાર કરવા માંડું છું અને પ્રાના અને યાગમાં નેડાઇ જઉં છુ. જો મને દશ પાપનુજ ભાન રહ્યા કરતુ હોય અથવા દશ પાપજ મારાવડે બનવાને સંભવ હું કલ્પતે હાઉં તે તેટલાનુ જ નિવારણ થયે હું મારી જાતને એક પવિત્ર મહાત્મા માની લેવાની ભૂલ કરી એસ. પરંતુ મારા અંતરાત્મા અસંખ્ય પાપનું ભાન મારામાં જાગૃત રાખ્યા જ કરે છે અને એક પછી એક એ સર્વને નિવારવા અને આગળને આગળ પ્રગતિ કરવા આર માર્યા કરે છે. કેઇ ક્ષણામાં હું એમ પણ બેાલી ઉઠું છું કે શુ પરમાત્મા હશે ? હુ પાપી મનુષ્ય પરમાત્મા થઇ શકું ? આ શકા કાળે મારૂ વેદન કેવું ઉત્કટ હાય છે તે હું શું કહું ? અરે પાપી ! હજી આ વાતની તુ શંકા કરે છે ? હું આમ દોડધામ કરીને આધ્યાત્મિક શાંતિમાં પ્રવેશું . મનુષ્ય એક વખત રાગી ન હેાય ત્યાં સુધી તેને તંદુરસ્તીની કીંમત ન સમજાય. મેં જેમ સંતાપ અનુભવ્યા છે તેમ સંતાપથી મુક્ત હાવાની આન ંદ ક્ષણા પણુ અનુભવી છે. જેમ ઘડીયાળને મીનીટ કાંટા નિરંતર કટકટ થયાજ કરે છે તેમ મારામાંથી પણ નિર ંતર સ્વર ઉઠ્યાજ કરે છે કે “ હજી તારે બહુ મેળવવાનુ છે. હજી તું કાંઇજ નથી; તારી પ્રગતિ હજી પ્રાથમિક સ્થિતિની છે. ” ઘેાડાને જેમ ચાબુક વાગે છે તેમ મને
