Atmanand Prakash Pustak 004 Ank 05

Author(s): Motichand Oghavji Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 3

પાંચકલ્પી સાધુઓનું વર્ણન
૧૦૩ સિંહરથ તેની ઉપર ખુશી થઇ ગયા અને કહ્યું કે, વરનર શિવભૂતિ, જે ઈચછામાં આવે તે માગી લે. અલ્પબુદ્ધિવાલા શિવભૂતિએ રાજાને જણાવ્યું કે, મહારાજા, જે મારી ઉપર ખુશી થયા હો તે મને આપણે બધા નગરમાં રાતે કે દીવસે ગમે ત્યારે સ્વતંત્ર રીતે હરવા ફરવાની છુટ આપે. આપના તરફથી મને કોઈ જાતને અટકાવ ન થવું જોઈએ. રાજાએ તે વાત સ્વીકારી લીધી. - સાહસથી યુક્ત એ શિવભૂતિ રાજાની આગલથી વચન લઈ સ્વતંત્ર બની રથવીર નગરમાં સ્વેચ્છાએ નિર્ભય થઈ ફરવા લાગે. ગમે તે વખતે ફરતા અને ગમે ત્યાં જતા શિવભુતિને કેઈપણ ચોકીદાર અટકાવી શક્ત નહિ રખડા શિવભૂતિ કઈ વારતે આખી રાત રઝળતે અને સવારે પતાને ઘેર આવતો. આ શિવભૂતિને રમા નામે એક સ્ત્રી હતી. તે ઘણી સુશીલા અને પતિભક્તા હતી. પિતાના પતિને આવે નઠાર સ્વભાવ જોઈ રમા કંટાળી જતી હતી. રાત્રે પતિની રાહ જોઈ તે બેસી રહેતી અને તેથી રમાને ઘણીવાર ઉજાગરા થવા લાગ્યા એક વખતે કંટાળી ગયેલી રમણીએ નારાજ થઈને પિતાની સાસુને નમ્રતાથી જણાવ્યું, પૂજ્ય માતા, તમારા પુત્ર હમેશા રાત્રે ઘણા મેડા આવે છે, કઈ કઈવાર તે સવારે પણ આવે છે, હું જાગી જાગીને થાકી ગઈ છું માટે તેમને સમજાવે. તેઓ મારાથી. સમજતા નથી. વખતે માતાને ઉપદેશ તેમને સારી અસર કરશે. પુત્રવધુ રમાના આવાં વચન સાંભળી શિવભુતિની માતા વિચારમાં પડી—“ આ કુલીન પુત્રવધુ બીચારી હેરાન થાય છે તેને સહાય કરવી જોઈએ. રાજાના વચનને આ ગેરઉપગ કરે, તે એગ્ય ન કહેવાય. પુત્ર ઉછુંખલ થઈ આવી વિપરીત વર્તશુક કરે તેને માટે શિક્ષા આપવી જોઈએ. આવું વિચારી તેણીએ પિતાની પુત્રવધૂને કહ્યું કે, હું હવે તેને શિક્ષા આપીશ.
એક વખતે રાત્રે રમા રાહ જોઈને બેઠી હતી, ત્યારે તેની સાસુ