________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૧૦
આત્માનંદ પ્રકાશ. નૃત્ય કરી રહી છે અને જેમની લક્ષ્મીનો પ્રતાપ સર્વ દિશાઓમાં પ્રસરી રહ્યા છે, તે રાજાઓને સહસવાર ધન્યવાદ છે. તેમના રાજ્યનો પ્રતાપ મધ્યાન્હ કાળના તીવ્ર તરણિની જેમ તપી રહે લે છે. આ પ્રમાણે કહી તે રાજાએ કેશાધ્યક્ષને કહ્યું, કેશાધ્યક્ષ, હવેથી તું આપણું રાજ્યનો ખજાને ભરપૂર કરજે. ગમે તેમ કરીને પણ આપણા ખજાનાને તર કરવા તરફ પૂર્ણ ધ્યાન રાખજે. પછી રાજાએ પિતાના તમામ અધિકારીઓને બોલાવીને કહ્યું કે, સર્વ અધિકારીઓએ રાજ્યના તમામ ખાતાઓમાં સંકોચ કર અને જેમ બને તેમ ઉપજ વધારી દ્રવ્યને સંગ્રહ કરે. રાજાની આજ્ઞાથી બધાઓએ લોકેની ઉપર કર વધાર્યો. આથી લેકોમાં હાહાકાર થવા લાગ્યા. લોકો ઉપર જુલમ જોઈ રાજાના શાણા મંત્રીઓ વિચારમાં પડયા અને રાજને સમજાવવાનો તેમણે વિચાર કર્યો. દ્રવ્યના લેભી અને દ્રવ્યને સંગ્રહ કરવામાંજ તત્પર બનેલા રાજાને કેઈપણ કહી શકાયું નહીં. એક વખતે રાજાને જન્મ દિવસ આવ્યો. રાજાએ દરવર્ષ મુજબ તે ઉત્સવ કરવા ગામમાં આખા શહેરમાં ઉદ્ઘોષણા કરી, પણ દ્રવ્યના કરથી પીડાએલા અને દાનના લાભથી રહિત એવા લોકેએ તે ઉત્સવમાં ભાગ લીધે નહીં. રાજા સવારી કરી શહેરમાં ફરવા નીકળે પણ કે માણસ ઉમંગથી તેમની સવારી જેવા આવ્યું નહીં. રાજાની સવારી શેહેરના દરવાજા આગળ આવી ત્યાં એક મોટા પાટીઆ ઉપર નીચેનો લેક લખેલે રાજાએ જે.
गौरवं प्राप्यते दानामतु वित्तस्य संचयात् । स्थितिरुचैः पयोदानां पयोधीना मधः स्थिान ॥
“દાન આપવાથી ગિરવતા થાય છે, કાંઈ પૈસાને સંચય કરવાથી ગરવતા થતી નથી. (જળને આપનારા) વરસાદનું સ્થાન ઉંચે છે અને (જળને ભરી રાખનાર) સમુદ્રનું સ્થાન નીચે છે”.
રાજાએ તે લેક વાગ્યે અને તેને અર્થ જાણે. તત્કાળ તે વિચારમાં પડયે. અહા ! આ લેકે મને ખરેખરો બંધ આપે
For Private And Personal Use Only
