Atmanand Prakash Pustak 004 Ank 05

Author(s): Motichand Oghavji Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

૧૦૬
આત્માનંદ પ્રકાશ થયા તેને તે સાચવીને રાખવા લાગ્યા. ગુરૂએ જાણ્યું કે, શિવભૂતિને આ વસ્ત્ર ઉપર મૂછ થઈ છે, માટે તે મૂછ ઉતરાવી જોઈએ. એક વખતે શિવભૂતિ સવારે બહિમિએ ગયે, એટલે ગુરૂએ પછવાડે તે કંબલરત્નને ફાડી તેના આસન કરી નાખ્યા જ્યારે શિવભૂતિએ આવી તે જોયું, એટલે ગુરૂની સામે તે કાંઈ પણ બોલશે નહીં, પણ તેના હૃદયમાં ગુરૂ ઉપર દ્વેષ બુદ્ધિ ઉત્પન્ન થઈ.
પછી એક વખતે પિતાના શિષ્યને કેઈ ઉપાધિ ઉપર હવે મેહ ન થાય, તેને માટે સમજુતી આપવાને ગુરૂએ શિવભૂતિની સાથે શાસ્ત્રમાં ઉપધિને માટે જે લખેલું છે, તે વાત ઉપદેશરૂપે ચલાવી–શિવભૂતિ, આપણાં જૈન શાસ્ત્રમાં જિન કપીને અને સ્થવિર કલ્પીને માટે ઉપધિનો વિચાર જે લખેલે છે, તે તારે સમજવા જેવું છે. જિન કલ્પી સાધુને બધા મલીને બાર ઉપકરણ હોય છે, સ્થવિરકલ્પીને ચાદ હોય છે અને આચાર્યને પચવીશ હોય છે. તે ઉપરાંત જે ઉપકરણ હોય છે તે આપગ્રહિત ઉપકરણ સમજવા. જિનકપમાં બે, ત્રણ, ચાર, પાંચ, નવ, દશ, અગીયાર અને બાર ઉપકરણ એમ ઉપકરણ બાબતમાં આઠ વિકલ્પ છે. મુખ વસ્ત્રિકા અને રજોહરણએ બે ઉપકરણ તેમાં કલ્પ ( એઢવાના વસ્ત્ર ) ઉમેરતા ચાર થાય, તે ત્રણ ઉમેરતાં પાંચ થાય. એ દરેકની સાથે સાત પાત્રના ઉપકરણ થાય છે. પણ એ જિનક૫ કેવલ ઉત્સર્ગમય હોવાથી મંદસજ્વાળા જીને દુષ્કર છે, પણ જે જીવ સત્વવાલા છે તેમને સુકર છે અને તેજ ઉત્તમ છે. ગુરૂના આવા વચન સાંભળી શિવભૂતિ બલ્ય ગુરૂવર્ય, તમારા કહેવા પ્રમાણે જે એ કલ્પ ઉત્તમ છે, તે પરલોક સાઘવા કમર બાંધી તૈયાર થયેલા પુરૂષએ તે કરજ જોઈએ; તે છતાં મોક્ષ સુખની ઇચ્છા રાખનારા સાધુઓ જિનેશ્વરે નહિ કહેલ વસ્ત્રાપાત્રાદિકને સંગ્રહ છોડીને એ જિનકલ્પ કેમ કરતા નથી ? વળી જે ગુરૂનું લિંગ હોય, તેજ લિંગ તેના શિષ્યએ પણ રાખવું જોઈએ.
ગુરૂ બોલ્યા, શિવભૂતિ, તારું કહેવું બરાબર એગ્ય નથી.