________________
અષ્ટક પ્રકરણ
सूक्ष्मबुद्धयाश्रयणाष्टकम्
[૨૨] सूक्ष्मबुद्ध्या सदा ज्ञेयो धर्मो धर्माधिभिनरैः । अन्यथा धर्मबुद्ध्यैव तद्विघातः प्रसज्यते ॥१॥ .. गृहीत्वा ग्लानभैषज्यादानाभिग्रहं यथा । तदपातौ तदन्तेऽस्य शोकं समुपगच्छतः ॥२॥
ધાર્મિક પુરુષએ ધર્મને હમેશાં વિવેકબુદ્ધિવડે વિચારા, નહિ તે બિમારને ઔષધ વગેરે આપવાનો અભિગ્રહ ગ્રહણ કરીને બિમાર ન મળે અથવા બિમાર (દવા) આપી લીધા પછી શેક કરનાર અભિગ્રહધારીની માફક ધર્મબુદ્ધિદ્વારા પણ ધર્મને વિઘાત થાય છે. (૧-૨)
गृहीतोऽभिग्रहः श्रेष्ठो, ग्लानो जातो न च क्वचित् । अहो मेऽधन्यता कष्टं, न सिद्धमभिवाञ्छितम् ॥३॥
ગ્રહણ કરેલ અભિગ્રહ શ્રેષ્ઠ છે પણ ક્યારેક કઈ પણ બિમાર ન હોય ત્યારે તે એમ વિચારે કે) અહી હું અધન્ય છું, અફસ છે કે ઈષ્ટસિદ્ધિ ન થઈ (૩) __ एवं ह्येतत्समादानं ग्लानभावाभिसन्धिमत् । સાધુનાં તતો એ જે મામિ: કા :
ઉપર્યુક્ત રીતે ગ્લાનભાવની અભિસંધિવાળું–ઈચ્છાકરતું સાધુઓનું જે અભિગ્રહગ્રહણ છે, તેને મહાત્માપુરુષોએ દુષ્ટ સમજવું. (૪)
