Agam Suttani Satikam Part 15 Nishitha

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan

Page 439

४३६
अजहत्थी तस्स सट्ठियरो ।
थूलभद्दसामिणा अज्जसुहत्थिस्स नियओ गणो दिन्नो । तहा वि अज्जमहागिरी अञ्जसुहत्थी य पीतिवसेण एक्कओ विहरंति । अन्नया ते दो वि विहरंता कोसंबाहारं गता । तत्थ य दुब्भिक्खं । तेय आयरिया वसहिवसेण पिहप्पिहं ठियाणं एगम्मि व सेट्ठिकुले साधूहिं मोयगादि खगविहाणं भत्तं च जावतियं लद्धं ।
निशीथ - छेदसूत्रम्
सो अवत्तसामातिओ अंधकुमारपुत्तो जातो । " तस्स उप्पत्ती"
एगो को तं साहुं हुं ओभासति । साहूहिं भणियं - अम्हं आयरिया जाणगा, न च सक्केमो दाउं । सो रंको साधुपिट्ठतो गंतुं अज्जसुहत्थि ओभासति भत्तं । साहूहिं वि सिद्धं अम्हे वि एतेण ओभासिता आसीत् । अज्जसुहत्थी उवउत्तो पासति - पवयणाधारो भविस्सति ।
भणितो - जति निक्खमाहि । अब्भुवगतं । नक्खंतो सामातियं कारवेत्ता जावतियं समुदानं दिन्नं, तद्दिनरातीए चेव अजीरतो कालगओ ।
-१-५/३७८
चंदगुत्तस्स पुत्तो बिंदुसारो । तस्स पुत्तो असोगो । तस्स पुत्तो कुणालो । तस्स बालत्तणे चेव उज्जेनी कुमारभुत्ती दिन्ना । ताहे वरिसे वरिसे दूओ पाडलिपुत्तं असोगरन्नो पयट्टेइ । अन्नया असोगरन्ना चिंतियं - इदानिं कुमारो धणुवेइयाण कलाण जोग्गो ।
ततो असोगरन्ना सयमेव लेहो लिहिओ - “इदानिं अधीयतां कुमारः कलाइ” त्ति लिखित । रन्नो अनाभोगेण कुमारस्स य कम्मोदएण भवियव्वयाए अगारस्स उवरिं बिंदू पडिओ ।
केति भणंति - “राया लिहिउं असंवत्तियं लेहं मोत्तुं वच्चाधरे पविट्ठो, एत्यंतरे य मातिसवत्तीए अणुव्वाएउ अगारस्स बिंदू कतो" ।
रन्ना पञ्चागतेण अवायित्ता चैव संवत्तितो, बाहि रन्ना नामंकिओ मुद्दिओष उज्जेनीं नीतो । लेहगो वाएत्ता तुण्डिक्को ठितो । कुमारेण सयमेव वातिओ । कुमारेण चिंतितं जइ रन्नो एवं अभिप्पेयं पीती वा तो एवं कज्जति । अम्ह य मोरियवंसे अपडिहता आणा । नाहं आणं कोवे । सलागं तावेत्ता सयमेव अक्खीणि संजिताणि । रन्नो जहावत्तं कहियं, अंधीकयो ता किमंधस्स रज्ज्रेण ।
एगो से गामो दिन्नो । तंमि गामेअच्छंतस्स कुणालकुमारस्स सो रंको घरे उप्पन्नो । निवत्ते बारसाहे "संपत्ती" से नामं कतं ।
सोय कुणाल गंधव्वे अतीव कुसलो । ताहे सोय अणायचज्जाए याति, सामंत-भोतियकुलेसु गायति । अतीव जणो अक्खित्तो । असोगरन्ना सुयं, आणितो जवनियंतरितो गायति ।
राया आउट्ठो भणाति - किं देमि ? तेण भणियं -
चंद्रगुत्त- पपुत्तोउ, बिंदुसारस्स नत्तुओ । असोगसिरिणो पुत्तो, अंधो जायति कागिणिं ॥ रन्ना भणियं - थोवं ते जाइतं, मंतीहिं भणियं - बहुतं जातितं । कहं ? रज्जं कागिणी भण्णति ।
रन्ना भणियं - किं ते अंधस्स रज्जेण ? तेण भणितं पुत्तो मे ।
रन्ना भणियं संपति पुत्तो वि ते ।