Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan

Page 1326

४२७
अम
उद्देशक : २०, मूलं-१३८७, [भा. ६६१५] आयरिएपरिहारियस्स अनुसट्ठा तिविहं वेयावचं करेति, कारवेइ, अनुमन्नति य एवं वेयावच्चे कीरमाणे जं पडिसेवति आवज्जतीत्यर्थः । “से विकसिणे तत्थेव आरुभियव्वे", एवं सुत्तपदं कसिणं नाम कृत्स्नं निरवशेषं । तं इमं छविहं[भा.६६१६] पडिसेवणा य संचय, आरुवण अनुग्गहे य बोधव्वे ।
अनुघात निरवसेसे, कसिणं पुण छव्विहं होति ।। [भा.६६१७] पारंचि सतमसीतं छम्मासारुवणा छद्दिनगतेहिं।
कालकनिरंतरं वा अनूनमहियं भवे छठें। चू- एषां यथासंख्येन इमा विभासा- पडिसेवणाकसिणं पारंचियं, संचयकसिणं असीयं माससयं, आरुवणकसिणं छम्मासियं, अनुग्गहकसिणंनामछण्हंमासाणं आरोवियाणंछद्दिवसा गता ताहे अन्नो छम्मासो आवण्णो ताहे जंतेन अद्धवूढं तं झोसितंजपच्छा आवन्नं छम्मासितं तं वहति, एत्य पंच मासा चउब्बीसं च दिवसा जेण झोसिया । एयं अनुगहकसिणं । एत्थेव निरंनुग्गहकसिणं माणियब्वं, जहा छम्मासियंपट्टविएपंचम मासा चउवीसंच दिवसा वूढा ताहे अन्नं छम्मासियं आवण्णो ताहे तं वहति पुब्विल्लस्स छद्दिणा झोसो । अणग्यायकसिणं जं कालगं जहा मासगुरुगादि । अहवा-जं निरंतरंदानं एत्य मासलहुगादी वि निरंतरं दिज्जमाणं अनुग्घातं भवति, अहवा- अनुग्धातियं तिविहं-कालगुरुंतवगुरुं उभयगुरूं-कालगुरंजंगिम्हादिकक्खडे काले दिज्जति, तवगुरुं जं अट्ठमादि दिज्जति णिरंतरं वा ।। उभयगुरुं जं गिम्हे निरंतरं च । निरवसेसकसिणं नाम जं आवन्नो त सब् अनूनमतिरित्तं दिज्जति ।। एत्थ कयरेणं कसिणेणं तं आरुभियव् ? उच्यते[भा.६६१८] - एत्तो समारुभेजा, अनुग्गहकसिणेण विन्नसेसम्मि।
आलोयणं सुणेजा, पुरिसज्जातं च विन्नाय ॥ कू-एत्तोत्तिछब्बिह (कसिणाणंअनुग्गह) कसिणेणआरुभेयव्वंपुचिल्लस्सविनसेसदिवसेसु, तंच आलोयणं सुणेत्ता हा दुद्रुकतादि पुरिसजायं च धितिसंघयणेहिं दुब्बलं एवं विन्नाय जति छम्मासियं आवन्नो तो छसु दिवसेसु गतेसु आरोविज्जति । अह तिव्वज्झवसिएण पडिसेवितं रागायत्तेण आलोचित्तं धितिसंघयणेहिं सय बलवंतो से निरनुग्गहं आरोविज्जति “छद्दिनसेस" त्ति॥ इदानि पडिसेवणाआलोयणासु चउभंगेइमं सुत्तखंडं उच्चारेयव्वं - "पुबंपडिसेवियं पुव्वं आलोतियं" इत्यादि, अस्यार्थ :[भा.६६१९] पुव्वानुपुव्वी दुविहा, पडिसेवणता तहेव आलोए।
पडिसेवण आलोयण, पुब्बिं पच्छा उचउभंगो।। धू-“पुव्वानुपुब्बि"त्ति अस्यार्थ - पूर्वस्य यः अनुपूर्वश्च स पूर्वानुपूर्व, एत्थ निवरिसणं - एकस्स दो अनु, ते य तिगस्स पुव्वा, दुगस्स तिन्नि अनु, ते य चउक्कगस्स पुव्वा, एवं सर्वत्र । अहवा-पूर्वेवाअनुपूर्वस एव पूर्वानुपूर्वी, अनेन अधिकारः,जेणजंपुब्वंपडिसेवितंआलोयणकाले तमेव पुव्वं आलोचित ति । अधवा - सामयिगी सण्णा, जाव अनुपरिवाडी सा पुब्बानुपुची भण्णति, सा य दुविहा - पडिसेवणाएआलोयणाए य । एयासु पडिसेवणा आलोयणासु पुव्वापच्चरणविकप्पेण चउभंगो कायव्यो ।।जहा सुत्ते भंगभावणा इमा