Agam 35 Chhed 02 Bruhatkalpa Sutra

Author(s): Devendramuni
Publisher: SuDharm Gyanmandir Mumbai

Page 510

४०.
(ग) केशेषु हि अप्कायविराधना, तत्संसर्गाच्च यूकाः समूर्च्छन्ति, ताश्च कण्डूयमानो हन्ति शिरसि
नखक्षतं वा स्यात् यदि क्षुरेण मुण्डापयति कर्या वा तदाऽज्ञाभंगाद्याः दोषाः संयमात्मविराधना, यूकाश्छिद्यन्ते नापितश्च पश्चात्कर्म करोति शासनाय भ्राजना च, ततो लोच एव श्रेयान् ।
-~-कल्पसूत्र सुबोधिका टीका. पत्र. १९०-९१ ३८. देखिये-जम्बूद्वीपप्रज्ञप्ति, आवश्यक नियुक्ति आदि ३९. वीरासण उक्कुड़गासणाइ लोआइओ य विण्णेओ।
कायकिलेसो संसारवासनिव्वेअहेउत्ति ।। वीरासणाइसु गुणा कायनिरोहो दया अ जीवेसु । परलोअमई अ तहा बहमाणो चेव अन्नेसि ।। णिस्संगया य पच्छापुरकम्मविवज्जणं च लोअगुणा । दुक्खसहत्तं नरगादिभावणाए य निव्वेओ ।।
तथाऽन्यैरप्युक्तम्-- पश्चात् कर्म पुरः कर्म ईर्यापथपरिग्रहः । दोषा ह्येते परित्यक्ता शिरोलोचं प्रकुर्वता ॥ --दसवैकालिक, हारिभद्रीय, वृत्ति प. २८२९ । जं अज्जियं समीरवल्लएहिं तवनियमबंभमइएहिं । तं दाणि पच्छ नाहिसि, छड्डितो सागपत्तेहिं ।।२७१४।। तवो भेदो अयसो, हाणी, दसण-चरित्त-नाणा । साहुपदोसो संसारवड्ढणो साहिकरणस्स ।।२७०८।।
--कल्पलघुभाष्य खमावणयाएणं जीवे पल्हायणभावं जणयइ ।
--उत्तरा० २९ वासासु वाघातनिमित्तं तिण्णि उवस्सया घेत्तव्वा । का समाचारी ? उच्चते-वेउब्विया पडिलेहा पुणो पुणो पडिलेहिज्जति संसत्ते अससत्ते, तिण्णि वेलाओ-पुव्वण्हे १ भिक्खं गतेसु २ वेतालियं ३ । जे अण्णे दो उवस्सया तेसि 'वेउव्विया पडिलेहा' 'दिणे दिणे निहालिज्जंति, मा कोति ठाहिति ममत्तं. वा काहिति, ततिए दिवसे पादपुंजणेण पमज्जिज्जति ।
--कल्पसूत्र चूणि सू० २८७ ४३. तेणं कालेणं तेणं समएणं समणे भगवं महावीरे रायगिहे णगरे सदेवमणुयासुराए ‘परिसाए'
उद्घाट्य शिरः परि-सर्वतः सीदति परिषत् 'मज्झे ठितो' मज्झगतो ‘एवं यथोक्तं कहेत, भासति वाग्योगेण, पण्णवेति अणुपालियस्स फलं, परूवेति, प्रति फलं प्रतिरूवेति । 'पज्जोसवणाकप्पो, ति वरिसारत्तमज्जाता। अज्जो! त्ति आमंत्रणे। द्विर्ग्रहणं निकाचनार्थे, एवं कर्तव्यं नान्यथा । सह अत्थेण सअळं। सहेतुं न निर्हेतुकम् । 'सनिमित्तं सकारणं' अणुणपालितस्स दोसा अयं हेतुः अपवादो कारणं जहा सवीसतिराते मासे वीतिक्कंते पज्जोसवेयव्वं । किनिमित्तं. हेतुः पाएणं अगारीहि अगाराणि सट्ठाए कडाणि । कारणे उरेण वि पज्जोसवेति आसाढपुण्णिमाए । एवं सव्वसुत्ताणं विभासा । दोसदरिसणं हेतुः अववादो कारणं । सहेतुं सकारणं भुज्जो भुज्जो पुणो पुणो उवदंसेति । परिग्रहणात् सावगाण वि कहिज्जति समोसरणे कढिज्जति पज्जोसमणाकप्पो ।
--कल्पसूत्र चूणि सू० २९१