Book Title: Adhyatma Barakhadi
Author(s): Daulatram Kasliwal, Gyanchand Biltiwala
Publisher: Jain Vidyasansthan Rajasthan

View full book text
Previous | Next

Page 287
________________ अध्यात्म बारहखड़ी सुरगुर को गुर तू देवा, है सुतनु सुमुख अतिभेवा । सुमनां हैं मुनिवर घ्यावें, सुजना तो सौं मन लावैं ॥ ९२ ॥ तो सौं जे सुरति लगांव, करि सुरचि महागुन गांवें । तेई पांवें शिव सुगती, जे भव्य सुदर्शन सुरती ॥ ९३ ॥ तू सुनय द्विनय परकासै, तू सुगी सुष्टगी भासे । गी है वांनी कौ नांमा, तेरी यांनी सुखधामा ॥ ९४ ॥ जे सुबुद्धी तोहि निहारें, तेई सुजीव शिव धारें। सुत परिजन त्यागि मुनीसा ध्यां एकाग्र जतीसा ॥ ९५ ॥ सुकृत की मूल जु तूही, सुकृती ध्यावै हि प्रभू ही । सुकृत हू लखि न सकै ही, अकृत कैसें जु धुकै ही ॥ ९६ ॥ है सुप्रसन्न जे ध्यांवें, तेई निज आतम पांवें । सुभ अशुभ त्यागि वरवीरा, तुवपुर पहुंचें जगधीरा ॥ ९७ ॥ सुपथी जे सुपथ प्रकासा, तोही तैं लहहि विलासा । सुमरन तेरौ जे धारै, कुमरन कौं तेहि बिडारै ॥ ९८ ॥ दोहा - जे सुशील जन ध्यांवही, तोहि सुचित्त लगाय । ते सुख पिंड अखंड हैं, आवैं तुव पुरि राय ।। ९९ ।। वसंत तिलक | छंद तेरी प्रभू सुधि लहैं मुनि वीतरागा, होवै सुकार्थ नर देह महा सभागा । तेरे ही मैंन सुनता सहु भ्रांति नासै, २७९ — तेरी सुचाल लखतां निज तत्त्व भासे ॥ १०० ॥ तेरी सु स्वच्छ गतिता गति तैं अतीता, तो सौ सुजांन जग मैं नहि और लता । मेरी सुधार नहि तोहि विना जु होई, तू ही करें हिं सुरझार उधार सोई ॥ १०१ ॥

Loading...

Page Navigation
1 ... 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314