Aatma Dhyan

Author(s): Purushottam Jain, Ravindra Jain
Publisher: Purshottam Jain, Ravindra Jain

Page 47

ਤਾਂ ਉਠਾਉਣਾ ਪਵੇਗਾ। ਥੋੜਾ ਜਾਗਰੂਕ ਹੋਣਾ ਪਵੇਗਾ, ਥੋੜਾ ਸਮਰਪਨ ਅਤੇ ਥੋੜੀ ਲਗਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਪਵੇਗੀ। ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਦਾ ਬੋਝ ਨਾ ਲੈਣਾ ਚਾਹੋ ਅਤੇ ਸਵਾਮੀ ਵੀ ਬਣਨਾ ਚਾਹੋ ਇਹ ਦੋਹੇਂ ਗੱਲਾਂ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ।
ਇਸ ਨੂੰ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸਮਝੋ, ਕਿ ਤੁਸੀ ਕੈਂਪ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਦਾ ਸੰਕਲਪ ਕੀਤਾ। ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਕੈਂਪ ਹਰ ਰੋਜ ਪੰਜ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਲਈ, ਦੋ ਦੋ ਘੰਟੇ ਇਸ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹਾਜ਼ਰ ਹੋਣਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਘਰ ਦੇ ਮਾਲਕ ਹੋ ਤੁਹਾਡੀ ਹਾਜ਼ਰੀ ਵਿੱਚ ਘਰ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਕੌਣ ਸੰਭਾਲੇਗਾ, ਇਹ ਸਵਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪੇਸ਼ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਅਪਣੇ ਵੱਡੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, “ਪੁੱਤਰ! ਪੰਜ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਲਈ ਹਰ ਦੁਪਿਹਰ ਨੂੰ ਮੈਂ ਸਾਧਨਾ ਵਿੱਚ ਰਹਾਂਗਾ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਘਰ ਤੇ ਵਿਉਪਾਰ ਦੀ ਪੂਰੀ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਤੂੰ ਸੰਭਾਲਣੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਲੈਣ ਦੇਣ ਕਰਨਾ ਹੈ ਤੂੰ ਹੀ ਕਰਨਾ ਹੈ”।
ਤੁਹਾਡੀ ਗਲ ਸੁਣ ਕੇ ਪੁੱਤਰ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਪਿਤਾ ਜੀ ਇਹ ਝੰਜਟ ਮੇਰੇ ਵੱਸ ਦਾ ਨਹੀਂ, ਕੌਣ ਸਵੇਰੇ ਜਲਦੀ ਉੱਠੇ ਅਤੇ ਘਰ ਦੁਕਾਨ ਸੰਭਾਲੇ। ਇਹ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇ ਸਪੁਰਦ ਕਰ ਦਿਉ।
ਤਦ ਤੁਸੀਂ ਅਪਣੇ ਛੋਟੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹੋ ਗਲ ਆਖੀ। ਛੋਟੇ ਪੁੱਤਰ ਨੇ ਖੁਸ਼ੀ ਖੁਸੀ ਤੁਹਾਡੀ ਗਲ ਸਵਿਕਾਰ ਕਰ ਲਈ। ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਨਿਸਚਿੰਤ ਹੋ ਕੇ ਅਪਣੀ ਆਤਮ ਸਾਧਨਾ ਵਿੱਚ ਜੁਟ ਗਏ, ਪੰਜ ਦਿਨ ਤੱਕ ਛੋਟੇ ਪੁੱਤਰ ਨੇ ਪੂਰੇ ਮਨ ਨਾਲ, ਘਰ ਤੇ ਵਿਉਪਾਰ ਦੀ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਨੂੰ ਨਿਭਾਇਆ। ਇਸ ਨਾਲ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਨ ਦੀ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਵੀ ਮਿਲੀ।
ਫੇਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਪੰਦਰਾਂ ਦਿਨ ਜਾਂ ਮਹੀਨੇ ਲਈ ਸਾਧਨਾ ਕੈਂਪ ਕਰਨ ਦਾ ਤੁਹਾਡਾ ਮਨ ਹੋਇਆ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਵਸ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਾਹਰ ਜਾਣਾ ਪਿਆ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਸੰਕੋਚ ਦਿਲ ਨਾਲ ਘਰ ਤੇ ਵਿਉਪਾਰ ਦੀ ਪੂਰੀ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਛੋਟੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਸਾਰੇ ਘਰ ਦੇ ਲੋਕ ਅਤੇ ਵਿਉਪਾਰੀ ਲੋਕ ਉਸ ਛੋਟੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਹੀ ਪੁੱਛਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨੇ ਕੁੱਝ ਲੈਣਾ ਦੇਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਛੋਟੇ ਪੁੱਤਰ ਤੋਂ ਹੀ ਲੈਂਦਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਤੱਕ ਕੀ ਉਸ ਦਾ ਵੱਡਾ ਭਰਾ ਵੀ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਪੁੱਛ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਵੱਡਾ ਪੁੱਤਰ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਕਿ ਵੱਡਾ ਤਾਂ
ਆਤਮ ਧਿਆਨ
35