________________
છે ને પ્રભુની આજુ-બાજુ છંટકાવ કરે છે. પ્રભુની સમક્ષ સુગંધી ફૂલોનો ઢગલો કરે છે. હાથમાં તલવાર લઈને પ્રભુની આજુ-બાજુ ઊભા રહે છે અને સવાર-બપોર-સાંજ પ્રભુને પ્રણામ કરીને હાથ જોડીને કહે છે – પ્રભુ ! આપના વિના અમારા કોઈ જ સ્વામી નથી. આપ અમને રાજ્ય આપો.
દૃઢથી ય દઢ સાધક ધીમે ધીમે ઢીલો ઢફ થઈ જાય એવી એ ઘટના હતી. સ્નેહથી કે છેવટે દાક્ષિણ્યથી પણ પ્રભુ ભરત ઉપર સંદેશો પાઠવી દે કે ખુદ આ બાકી રહેલું કાર્ય પૂરું કરવા ભરત પાસે આવે કે પોતાની અનંત લબ્ધિઓમાંથી એકાદ લબ્ધિથી જ તત્ક્ષણ તેમની ઈચ્છા પૂરી કરી છે કે પોતાની પાસે અવારનવાર આવતા દેવો/દેવેન્દ્રોમાંથી કોઈને આ કામ ભળાવવાની ધારણા રાખે... ઘણા વિકલ્પો હતા આ પ્રયોજન પૂરું કરવાના ને પોતાના આત્મગૌરવની રક્ષા કરવાના, પણ પ્રભુ પાસે એક જ વિકલ્પ હતો - નિર્મમતાનો.
સાધના ને સ્વજનો - આ બંનેની દિશા જુદી જુદી છે. આ બંનેમાંથી એક દિશાની યાત્રા જ શક્ય છે. યા સાધના યા સ્વજનો. જો આપણી દિશા સાધનાની છે તો આ પણ એક પ્રકારનો વર્ષીતપ છે.
નમિ-વિનમિતે ધરણેન્દ્ર ૪૮ હજાર વિદ્યા આપે છે અને વિદ્યાધર સમ્રાટ બનાવે છે એ વાત જુદી છે. પણ આ સમગ્ર ઘટનામાં પ્રભુની જે નિર્લેપતા... જે નિઃસંગતા.. જે નિર્મમતા ઝળકી ઉઠી છે એ સાધનાનું શિખર છે.
જીવનમાં ડગલે ને પગલે સ્વજન ખાતર સાધનાને ગૌણ કરતા આપણે જો એકાદ ઘટનામાં પણ સાધનાના પક્ષે ઊભા રહી શકીએ ને, તો તે ય એક પ્રકારનો વર્ષીતપ બની જશે.
- ૨૯
-
વર્ષીતપની રહસ્યયાત્રા
