________________
ततो भगवता तेन, रसेनाकारि पारणम् ।
સુરાસુરનૢળાં નેત્ર, પુનસ્તદર્શનામૃતૈઃ ॥ ૨-રૂ-૨ ॥
પછી બે પારણાની ઘટના બને છે. પ્રભુ એ ઈન્નુરસથી પારણું કરે છે ને સુર-અસુર-મનુષ્યોની આંખો એ પાવન પ્રભુના પાવન દર્શન-અમૃતથી પારણું કરે છે. એ જ ક્ષણે આકાશમાં દુંદુભિઓ ગાજી ઉઠે છે. એક બાજુ શ્રેયાંસકુમારના આંગણે રત્નોની વૃષ્ટિ થાય છે તો બીજી બાજુ ત્યાં ભેગી થયેલ વિરાટ જનમેદનીની આંખોમાંથી આનંદના અશ્રુઓની વૃષ્ટિ થાય છે. દેવતાઓ પાંચ રંગના પુષ્પોની વૃષ્ટિ કરે છે. પ્રભુના પગલાથી પાવન થયેલી ધરતીની જાણે ફૂલપૂજા થતી હોય એવું એ દશ્ય છે. સુગંધી જળની વૃષ્ટિ આખા ય વાતાવરણને શીતળ અને મઘમઘાયમાન કરી દે છે. દિવ્ય વસ્ત્રોની વૃષ્ટિનું એ દૃશ્ય એવું લાગે છે જાણે આકાશ કોઈ અનોખા વાદળોથી છવાઈ ગયું હોય. આકાશમાં દેવતાઓ રાસડા લઈ રહ્યા છે ને ધરતી પર લાખો લોકો આનંદનૃત્ય કરી રહ્યા છે. વૈશાખ સુદ ત્રીજનું આ દાન ‘અક્ષય’ બની ગયું. એટલા માટે જ આજે પણ ‘અક્ષયતૃતીયા’નું પર્વ પ્રવર્તમાન છે.
શ્રેયાંસકુમારને લોકો જિજ્ઞાસાથી પૂછે છે કે “આપને આ ‘દાનવિધિ’નો શી રીતે ખ્યાલ આવ્યો ?'' શ્રેયાંસકુમાર બધી જ વાત કરે છે ને પ્રભુ સાથેના પોતાના આઠ ભવોની યાત્રા પણ કહે છે. આ અવસર્પિણીના પ્રથમ સુપાત્રદાનનું શ્રેય અને સુપાત્રદાનની પરંપરાનો પ્રારંભ કરવાનું શ્રેય શ્રેયાંસકુમારને મળે છે.
જે સ્થાને પ્રભુએ પારણું કર્યું એ સ્થાન પર કોઈ પગ ન મુકે એ માટે ત્યાં શ્રેયાંસકુમાર રત્નની પીઠિકા બનાવે છે. એ રત્નપીઠ જાણે સાક્ષાત્ પ્રભુના ચરણ જ હોય એ રીતે સવાર-બપોર-સાંજ શ્રેયાંસકુમાર એ રત્નપીઠની પૂજા કરે છે. લોકો એમને પૂછે છે, કે આ શું છે ? ત્યારે શ્રેયાંસકુમાર કહે છે કે આ ‘આદિકરમંડલ' છે. પછી તો પ્રભુએ જ્યાં જ્યાં ભિક્ષા
લીધી ત્યાં ત્યાં લોકોએ પીઠની રચના કરી અને પાછળથી તે ‘આદિત્યપીઠ’ તરીકે પ્રસિદ્ધ થઈ.
李
૩૩
વર્ષીતપની રહસ્યયાત્રા
