________________
માંસાહારનિષેધ
૯૩
મસ્યા છે તે પણ અશુદ્ધભાવ કરીને મહાનરકમાં જઈ પડે (ભાવપ્રાકૃત ગાથા ૮૮)
તંદુલમસ્યનું ચોખાના દાણા જેવડું શરીરનું નાનકડું સંસ્થાન, તેણે પચેંદ્રિય મોટી મોટી માછલીઓને ખાઈ જવાની ઈચ્છા કરી, ખાઈ શકે તેમ તે કયાં હતું? પરંતુ ભાવહિંસાનું સ્વરૂપ જ ખરી હિંસા છે. “મારૂં શરીર આ મહામસ્ય જેવડું મેટું હોય તે સમુદ્રના બધા જીને ખાઈ જાઉં, એકને પણ જીવતે ન છોડું” –એવા પંચંદ્રિય જીવના વધ કરવાના અને તેનું માંસ ભક્ષણ કરવાના અત્યંત ક્રૂર પરિણામે કરવાથી તે તંદુલમસ્ય મરીને સાતમી નરકભૂમિમાં જઈને ઊપજ્યા. ત્યાં તીવ્ર, ભયાનક, અસહ્ય, ઘર અને પ્રચંડ વેદનાએ સહન કરી.
ઠાણાંગસૂત્રના ચેથા ઠાણામાં કહ્યું કે –
“મહા આરંભ, મડા પરિયડ, કુણિમ આહાર (માંસાહાર) તથા પંચંદ્રિય જીને વધ-એ કૃત્યથી નરકાગ્ય આયુષ્ય બંધાય છે.”
ઉત્તરાધ્યયનસૂત્ર, “એલક” નામના સાતમા અધ્યયનમાં ગાથા ૭ માં કહ્યું કે
બકરા વગેરે પશુઓનું માંસ શેકીને ખાનાર, મેટી ફાંદવાળે તથા અપથ્ય ખાઈને શરીરમાં લેહીને જમાવનાર એ અધમી જીવ નરકગતિ પામે છે.” - જિનેશ્વરદેવને કેવળજ્ઞાન સંપ્રાપ્ત થયા પછી તેમના
