________________
સુભાષિત
૧૧૧
જ્ઞાની પુરુષને જે સુખ વસે છે તે નિજસ્વભાવમાં સ્થિતિનું વતે છે. બાહ્યપદાર્થમાં તેને સુખબુદ્ધિ નથી, માટે તે તે પદાર્થથી જ્ઞાનીને સુખદુઃખાદિનું વિશેષપણું કે એ છાપણું કહી શકાતું નથી. (૬૦૩)
અનંત કાળથી પિતાને પિતા વિષેની જ ભ્રાંતિ રહી ગઈ છે; આ એક અવાચ્ય, અદ્ભુત વિચારણાનું સ્થળ છે. (૧૭૨)
પિતાને ભૂલી ગયારૂપ અજ્ઞાન, જ્ઞાન મળવાથી નાશ થાય છે, એમ નિઃશંક માનવું. (૨૦૦) ' હે ભવ્યઆત્મા ! આત્માને શુદ્ધસ્વરૂપની ભાવના જ્ઞાન સહિત વિનયપૂર્વક હમેશાં કરે, નહિ તે મરણ આવતાં બહુ પશ્ચાત્તાપ થશે કે હું કંઈ કરી ન શક્યા. મરણને સમય નિશ્ચિત નથી તેથી આત્મજ્ઞાનની ભાવના સદાય કરવાગ્ય છે.
જેમ સૂર્ય ઘેર અંધકારને નાશ કરે છે, પવન વાદળને નષ્ટ કરે છે, અગ્નિ મહાવનને નાશ કરે છે, વજ પર્વતને નાશ કરે છે તેમ સમ્યગ્દર્શન કર્મોને નાશ કરે છે.
અનંત સંસાર–પરિભ્રમણ કરી રહેલે એ હું હવે એ અનાદિ પરિભ્રમણના આત્યંતિક અભાવને અર્થે પૂર્વે કયારેય પણ નહિ ભાવેલી, નહિ ચિંતવેલી અને નહિ પ્રતીત કરેલી એવી સમ્યગ્દર્શનાદિક નિર્મળ ભાવનાને ભાવું, આરાધું તથા પૂર્વે અનંત વાર ભાવેલી મિથ્યાદર્શનાદિક દુર્ભાવનાને ત્યાગ કરું, ભૂલ
