________________
પૂ. ગ્રન્થકારમહર્ષિએ ગ્રંથમાં જે આગમનું અમૃત પીરસ્યું છે, તેને મહિમા પૂર્ણતયા સમજવાની શક્તિ, કે વર્ણવવાના શબ્દો મારી પાસે નથી. છતાં મેં માત્ર એક શ્રતની ઉપાસનાની ભાવનાથી આ ઉદ્યમ કર્યો છે.
પૂ. ગ્રથકારમહર્ષિએ સ્યાદ્વાદ દષ્ટિથી જ્ઞાનનય અને ક્રિયાનય, દ્રવ્યાકિનય અને પર્યાયાસ્તિકનય, નિશ્ચયનય અને વ્યવહારનય, વગેરે વિવિધ અપેક્ષાઓને જે સમન્વય કર્યો છે, તે અજ્ઞાનજન્ય આગડને શમાવવામાં એક ગીતાર્થ ગુરુની ગરજ સારે તેવો છે.
શ્રી નમસ્કાર મહામંત્રના સમારાધક, પ્રશાન્તભૂતિ, અનેક ભવ્ય જીના ઉપકારક, પૂજ્ય પંન્યાસજી મહારાજ શ્રી ભદ્રકવિજયજી ગણિવર તથા તવજ્ઞ આચાર્ય શ્રી વિજય કલાપૂર્ણસૂરિએ લખેલો “સ વેગારંગશાળા ગ્રન્થને પરિચય અને હાર્દ" તથા તેઓની નિશ્રામાં એક મુનિશ્રીએ લખેલે “સંસારરંગશાળા એ સવેગ રંગશાળા છે. આ બન્ને લેખો આની પછીના પૃષ્ઠોમાં લીધા છે. તેને વાંચવાથી સંવેગ જીવનમાં કેટલે આવશ્યક છે, વગેરે સમજાશે. વાચકોને ખાસ ભલામણ છે કે–ગ્રન્થને વાંચવા પહેલાં આ બન્ને લેનું એકચિત્તે વાંચન કરે અને એક પ્રકરણ ગ્રન્થની જેમ તેને કંઠસ્થ કરી હૃદયસ્થ કરે.
“સંગરંગશાળા” નામક આ ગ્રન્થના રચયિતા નવાંગી ટીકાકાર પરમગીતાર્થ શ્રી અભયદેવસૂરીશ્વરજીના વડિલ ગુરભાઈ શ્રી જિનચંદ્રસૂરીશ્વરજી છે, આ ગ્રન્થ જૈન સાહિત્ય પ્રસિદ્ધ શ્રી ઉપમિતિ ભવપ્રપંચ કથા, સમરાઈથ્ય કહા તથા વૈરાગ્યકપલતા, વગેરે પ્રૌઢપ્રતાપી ગ્રન્થની જેમ શ્રીસંઘને આત્મકલ્યાણમાં સહાયક બનશે એવી આશા અસ્થાને નથી, કારણ કે-ગ્રન્થકારમહષિએ ગ્રન્થમાં પિતે અનુભવગમ્ય કરેલું શાસ્ત્રીય રહસ્ય કેવળ પરોપકારભાવથી આલેખ્યું છે.
એક હજાર વર્ષો પૂર્વે રચાયેલ આ ગ્રન્થ આજે છાપાના કાળમાં પણ આજ સુધી અપ્રગટ રહ્યો અને આજે ગુજરાતી ભાષાન્તર તરીકે પ્રગટ થાય છે, તેમાં સંઘનો પુણ્યપ્રકર્ષ પણ કારણભૂત છે.
ગ્રન્થને લખવામાં, સુધારવામાં, પ્રેસકેપી લખવામાં તથા મુફે તપાસવા વગેરેમાં જે જે આત્માઓએ સહકાર આપે છે, તેઓને કદાપિ ભૂલી શકાય તેમ નથી.
પ્રાન્ત, ગ્રન્થના અનુવાદમાં છઘસ્થસુલભ જે કોઈ ક્ષતિઓ રહી હોય કે શાસ્ત્રવિરુદ્ધ લખાયું હોય, તેનો ત્રિવિધ ત્રિવિધે “મિચ્છામિ દુક્કડં” આપી વાચકવર્ગને પણ તે ભૂલ સુધારી લેવા માટે અને મને જણાવવા માટે તથા પ્રેસ જાદિને કારણે રહી ગયેલી ભૂલનું શુદ્ધિપત્રક આપ્યું છે તેને ઉપગ કરવા માટે ભલામણ કરીને વિરમું છું. વિ. સં. ૨૦૩ર-વીર સ. ૨૫૦૨
લે. પૂજ્ય ગુરુદેવ શ્રી કાર્તાિ ક વદ ૧૦-અમદાવાદ વિજયમનહરસૂરિશિષ્યાણ ભદ્રકરસૂરિ
