________________
૨૮
શ્રી સદ્દગુરુ, સપુરુષ, સંત જ્ઞાની પુરુષોનું માહાભ્ય પ્રવર્તતાં અનાદિકાળથી રખડ્યો. (૪) જ્યાં સુધી પ્રત્યક્ષ જ્ઞાનીની ઈચ્છાએ, એટલે આજ્ઞાએ નહીં વર્તાય, ત્યાં સુધી અજ્ઞાનની નિવૃત્તિ થવી સંભવતી નથી. (૫) આ માટે જ્ઞાનીની આજ્ઞાનું આરાધન, એક નિષ્ઠાએ તન, મન, ધનની આસક્તિનો ત્યાગ કરી, કરવું ખૂબ જ જરૂરી છે. (૬) જો કે જ્ઞાનીને કોઈ ભક્તિ કરે તેવી ઈચ્છા નથી, પરંતુ મોક્ષભિલાષીને તે કર્યા વિના ઉપદેશ પરિણમતો નથી. (૭) અનંત કાળ સુધી જીવ નિજછંદે ચાલી પરિશ્રમ કરે તો પણ પોતે પોતાથી જ્ઞાન પામે નહીં, પરંતુ જ્ઞાનીની આજ્ઞાનો આરાધક અંતર્મુહૂર્તમાં પણ કેવળજ્ઞાન પામે. (૧૧)(પ-૨૦૦/પા.ર૬૨,૨૬૩) (૩૫) કેવળ નિર્વિકાર છતાં પરબ્રહ્મ પ્રેમમય પરાભક્તિને વશ છે, એ હૃદયમાં જેણે અનુભવ કર્યો છે એવા જ્ઞાનીઓની ગુપ્ત શિક્ષા છે. ઘણા ઘણા પ્રકારથી મનન કરતાં અમારો દઢ નિશ્ચય છે કે ભક્તિ એ સર્વોપરી માર્ગ છે, અને તે પુરુષના ચરણ સમીપ રહીને થાય તો ક્ષણવારમાં મોક્ષ કરી દે તેવો પદાર્થ છે. (પ.-૨૦૧/પા.ર૬ર,ર૬૪)
આમાં કહેલી વાત ઉપર ખૂબ ખૂબ વિચારણા કરવી જરૂરી છે. અને તે પ્રમાણે વર્તવામાં આવે તો ક્ષણવારમાં મોક્ષ પ્રગટ થઈ જાય તેવી વાત છે. (૩૬) અશરણતાવાળા આ જગતને એક સપુરુષ જ શરણ છે; પુરુષની વાણી વિના કોઈ એ તાપ અને તૃષા છેદી શકે નહીં એમ નિશ્ચય છે. માટે ફરી ફરી તે પુરુષના ચરણનું અમે ધ્યાન ધરીએ છીએ. સંસાર કેવળ અશાતામય છે. કોઈપણ પ્રાણીને અલ્પ પણ શાતા છે, તે પણ સપુરુષનો જ અનુગ્રહ છે; કોઈપણ પ્રકારના પુણ્ય વિના શાતાની પ્રાપ્તિ થતી નથી; અને એ પુણ્ય પણ પુરુષના ઉપદેશ વિના કોઈએ જાણ્યું નથી..એક અંશ શાતાથી કરીને પૂર્ણ કામતા સુધીની સર્વ સમાધિ, તેનું સપુરુષ જ કારણ છે
હે પરમાત્મા ! અમને મોક્ષ આપવા કરતાં પુરુષનાં જ ચરણનું ધ્યાન કરીએ અને તેની સમીપ જ રહીએ એવો યોગ આપ. હે પુરાણ
