________________
શ્રીમના પ્રેરક પ્રસંગો એમ કહીને શ્રીમદે ઝવેર શેઠને ભલામણ કરતાં કહ્યું
‘‘તમો જે ભોજન કરતા હો, તે એમને બે વખત આપજે ને પાણીની મટકી આપજો. અને આ અપાસરાના મેડા પર બેઠા બેઠા ભક્તિ કરે. પણ શરત એટલી કે નીચે કોઈનો વરઘોડો જતો હોય અથવા બૈરાં ગીત ગાતાં જતાં હોય, તોપણ બહાર જવું નહીં. સંસારની વાતો ન કરવી. કોઈ ભકિત કરવા આવે તો ભલે આવે. પણ બીજી કોઈ વાતચીત કરવી નહીં, તેમ સાંભળવી
નહીં.''
પ્રાગજીભાઈ એ સાંભળી બોલી ઊઠ્યા: “ “એ પ્રમાણે તો અમારાથી રહેવાય નહીં.' એટલે શ્રીમદ્દ બોલ્યા:
“આ જીવને ભક્તિ કરવી નથી, એટલે પેટ આગળ ધરે છે. ભક્તિ કરતાં કોણ ભૂખે મરી ગયો ? જીવ આમ છેતરાય છે.''
એક વાર મુનિશ્રી મોહનલાલજીએ શ્રીમને પૂછ્યું : ‘‘અમને કોઈ પૂછે કે કયું પ્રતિક્રમણ કરો છો, ત્યારે અમારે શું કહેવું ?''
શ્રીમદ્દ બોલ્યા: ‘‘તમારે કહેવું કે પાપથી નિવૃત્ત થવું એ અમારું પ્રતિક્રમણ છે.''
શ્રીમદ્ એક દિવસ ઈડર પહાડ ઉપરની એક વિશાળ શિલા ઉપર બેસીને શ્રી લલ્લુજી વગેરે સાત મુનિઓ સાથે જ્ઞાનવાત કરતા હતા. તે વેળાએ શ્રીમદે પ્રશ્ન રજૂ કર્યો““આપણે આટલે ઊંચે બેઠેલા છીએ. આપણને કોઈ નીચે રહેલો માણસ દેખી શકે?''
