________________
શ્રીમદ્દની અમૃત પ્રસાદી નિમિત્ત કારણ કાંઈ જણાતું નથી.'' હવે આપણે જોઈએ સં. ૧૯૪૭ કારતક સુદ ૧૪નો લખેલો પત્રઃ
“આત્મા જ્ઞાન પામ્યો એ તો નિ: સંશય છે; ગ્રંથિભેદ થયો એ ત્રણે કાળમાં સત્ય વાત છે. સર્વ જ્ઞાનીઓએ પણ એ વાત સ્વીકારી છે. હવે છેવટની નિર્વિકલ્પ સમાધિ આપણને પામવી બાકી છે, જે સુલભ છે.''
‘‘સતુશ્રદ્ધા પામીને જે કોઈ તમને ધર્મ નિમિત્તે ઇચ્છે તેને સંગ રાખો.''
એક બીજા પત્રમાં શ્રીમદ્જી જણાવે છે કે: ‘‘તમને બધાને ખુલ્લી કલમથી જણાવી દેવાની ઈચ્છા થતાં જણાવું છું કે હજુ સુધી મેં તમને માર્ગના મર્મનો કોઈ અંશ જણાવ્યો નથી, અને જે માર્ગ પામ્યા વિના કોઈ રીતે જીવન છૂટકો થવો કોઈ કાળે સંભવિત નથી, તે માર્ગ જો તમારી યોગ્યતા હશે તો આપવાની સમર્થતાવાળો પુરુષ બીજો તમારે શોધવો નહીં પડે. એમાં કોઈ રીતની પોતાની સ્તુતિ કરી નથી.
આ આત્માને આવું લખવાનું યોગ્ય લાગતું નથી છતાં લખ્યું છે.' ‘‘અલખનામ ધુનિ લાગી ગગનમેં, મગન ભયા મન મેરાજી, આસન મારી સુરત દઢધારી, દિયા અગમ ઘર ડેરા જી.'' ‘‘ઘણા ઘણા પ્રકારથી મનન કરતાં અમારો દઢ નિશ્ચય છે કે ભક્તિ એ સર્વોપરી માર્ગ છે અને તે સત્પરુષના ચરણ સમીપ રહીને થાય તે ક્ષણ વારમાં મોક્ષ કરી દે તેવો પદાર્થ છે.''
