________________
૬૯
પુગલ ગીતા શ્રી જિનેશ્વર ભગવંતો કહે છે તે માટે હૈયેથી રાગ અને દ્વેષભાવનો ત્યાગ કરીને આત્માના ક્ષાયિક ભાવના ગુણોનો અનુભવ કરવાના રસને ચાખનારા કોઈક જ મહાત્મા થાય છે. I૯૭-૯૮૫
ભાવાર્થ આત્મા ચેતન છે. શરીર અચેતન છે. આત્મા જ્ઞાનાદિ ગુણો વાળો છે. જ્યારે શરીર વદિ ગુણો વાળું છે. જીવ સદાકાળ અસંખ્ય પ્રદેશી જ છે. જ્યારે શરીર તો અનંત પ્રદેશોવાળું અંધાત્મક છે. આમ શરીર આ આત્માથી ભિન્ન દ્રવ્ય છે. આ ભવમાં આવ્યા પછી બનાવ્યું છે અને ભવ સમાપ્ત થતાં જ મૂકીને જવાનું છે. તો પણ આ જીવ પોતાનાથી ભિન્ન એવા પણ શરીર ઉપર અતિશય રાગભાવને ધારણ કરે છે. તેના કારણે જ સંસારમાં વસે છે. જો આ જીવને વિવેક બુદ્ધિ થાય. સાચી સમજ આવે અને શરીર ઉપરનો રાગભાવ ત્યજવામાં આવે તો સદાકાળ માટે આ જીવ આ કર્મના બંધનોથી મુકાયેલો થાય. એટલે કે, જન્મ-જરા-ઘડપણ રોગ અને શોક વિનાનો થાય. શુદ્ધ-બુદ્ધ થયો છતો સદાકાળ ધ્રુવસ્થાને રહેનારો નિરાવરણ દશાવાળો આત્માના ક્ષાયિક ભાવના ગુણોના સુખ વડે સુખી થાય કે જે સુખ ક્યારે ય જાય. પણ નહિ અને હાનિ પણ પામે નહીં. ll૯૭-૯૮ , પુગલ સંગવિના ચેતન મેં, કર્મ કલંકન કોયા જિમ વાયુ સંયોગવિના જલ માંહી તરંગ નહોય ૯૯લા
સંતો જીવ અજીવ તત્ત્વ ત્રિભુવન મેં, યુગલ જિનેશ્વર ભાખા અપર તત્ત્વ જે સપ્ત રહે તે, સાંયોગિક જિન દાખે ૧૦૦
સંતો. ગાથાર્થઃ જેમ પવન વિના પાણીમાં તરંગો (મોજાં)ન આવે તેમ પુદ્ગલ દ્રવ્યોની સોબત વિના આ જીવમાં કર્મો બાંધવાનું કલંક હોય જ નહિ, આ ત્રણે જગતમાં જીવ અને અજીવ આ બે જ તત્ત્વો છે. બાકીનાં
