________________
૭૬
પૂજ્ય શ્રી ચિદાનંદજી મહારાજશ્રી કૃત
આ જીવનું સ્વરૂપ છે જ નહિ અને થવાનું પણ નથી જ. માટે કામ પુરતો જ પુદ્ગલ દ્રવ્યનો ઉપયોગ (સંબંધ) આ જીવ રાખે. બાકી શેષ તમામ પુદ્ગલ દ્રવ્યનો ત્યાગ કરે. લવલેશ જે પુદ્ગલ દ્રવ્ય આ જીવ રાખે તે પણ જીવન જીવવામાં અસાધારણ કારણ છે તે માટે રાખે.પરંતુ સોનાના દાગીનાની જેમ મમતાથી ન રાખે.
અર્થાત્ આ આત્મા તમામ પૌદ્ગલિક ભાવોથી અલિપ્ત બને. શરી૨ ટકાવવા પૂરતું ભોજન, શ૨ી૨ ઢાંકવા પૂરતું વસ્ત્ર, રાતવાસો રહેવા પૂરતું જ મકાન (ઉતારો) ઇત્યાદિ ભાવે વર્તતાં સર્વત્ર અભિલાષા વિાનાનો બને. જેથી વહેલી વહેલી મુક્તિ દશા પામે. ૧૦૬॥
ધાર લીનતા લવ લવ લાઈ, ચપલ ભાવ વિસરાઈ । આવાગમન નહિ જિણ થાનક, રહીયે તિહાં સમાઈ ।।૧૦૭ બાલખ્યાલ રચિયો એ અનુપમ, અલ્પમતિ અનુસાર । બાલ જીવકું અતિ ઉપગારી, ચિદાનંદ સુખકાર ॥૧૦૮
ગાથાર્થઃ લવ લવ (થોડી થોડી) લીનતા (સ્થિરતા અથવા એકાગ્રતા) લાવીને તે લીનતાને (સ્થિરતાને) ધારણ કર અને ચપલતા ભાવ (ચંચલતા-અસ્થિરતાને) વિસરી જા. વારંવાર જ્યાંથી આવવા જવાનું થાય નહિ. એવા જિનેશ્વર પ્રભુના સ્થાનમાં સમાઈ જવાનું પ્રાપ્ત કર. જ્યાં જિનેશ્વર પ્રભુ ગયા છે ત્યાં સિદ્ધશીલામાં સદાને માટે તારો વસવાટ થાય તેમ હે જીવ ! તું કર.
બાળ જીવોને પુદ્ગલ દશાનો મોહ ઉતારવા અને વાસ્તવિક આત્મતત્વનો ખ્યાલ આવે તેટલા માટે જ અનુપમ એવું આ કાવ્ય મારી પોતાની અલ્પ બુદ્ધિને અનુસારે મેં રચ્યું છે. બાળ જીવોને (એટલે ઉંમરથી બાળ નહિ. પરંતુ તત્ત્વજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરવાની બાબતમાં
