________________
___(१२७ ) जे पाणिनुं टीएं छीपमां मोती थाय । कोइ दिवस महावीरदेवे आ देश . छे, तेज पाणिनुं टीपु सर्पनां । . पवित्र कर्यो हतो.
____ मुखमां विष थायछे. | आ मेलामा घणां माणसो मळ्या गुण अने दोपोनुं कारण पात्र छे.
हता. ते विचार विना काम करीने रोयो. । तेनीमामी धर्मने आराधीने स्वर्गगइ.
पाठ, २८ मो.
सर्वनाम-चालु. *अ, ण, इम (इदम् )- आ.
पुंलिंग. 'इम' शब्दनां रूपो सामान्य रीते 'सच' नी जेवां छे, परंतु विशेष ए छे के प्रथमाना एकवचनमा 'अयं, 'द्वितीयाना एकवचनमां 'इणं,' सप्तमीना एकवचनमा 'इह' षष्ठीना एकवचनमां से' तथा बहुवचनना 'सि' भाटला रूपो बधारे थायछे तेमज सप्तलीना एकचचन महेनः " स्थ, हि" आ वे प्रत्ययो लागता नथी.
. स्त्रीलिङ्ग-इमा, इमी. आ शब्दोनां रूप आकारान्त तथा ईकारान्त स्त्रीलिंग जेवांज छ परंतु विशेष ५ के प्रथमाना एकवचनमा इमिआ, तथा तृतीयाना बहुवचनना 'हिं प्रत्ययमा 'आहि आ के रूपो वधारे थायछे. जेमकेप्रथमा एकवचन-इमिआ, इमा, इमी, इमीआ. तृतीया बहुवचन-आहि, इमाहि, इमीहि, इमाहिं विगेरे.
-
* “अ' शब्द पुंलिंग तथा नपुंसकलिंगमां तृतीयाना बहुवचननो 'हि' प्रत्यय पर छतां, सप्तमीना एकवचनना 'स्सि' प्रत्यय पर छतां, तथा षष्ठीना एकबचननो ' स्स' प्रत्यय पर छतांज फक्त वपराय छे, जेम एहि, अस्सिं, अस्स.
'ण' शब्दनां रूप फक्त द्वितीया तथा तृतीयामाज त्रणे लिंगमां थायछे.