Prakrit Margopadeshika

Author(s): Bechardas Doshi
Publisher: Gurjar Granthratna Karyalay

Page 280

[३]
समरं । बाहिरभो य ठाऊणं भणस्त्र सत्थवाहस्स मणुस्सो पेसिओ, जहा 'ते आगओ वरो' ति ।
ततो तेण सविभवाणुरूवा आवासा कया, तत्थ य आवासिया । रत्तीए आगया भोयणववएसेणं धणसत्थवाहगिद्दे, घणसिरीए पाणिग्गहणं कारिओ ।
ततो सो धणसिरीए वासगिहे पविट्ठो । ततो णेणं पइरिक्कं जाणिऊण तीसे धणसिरीते चम्महिं दाऊण निग्गओ, बयंसाण च मझे सुतो । ततो पभायाए रयणीए सरीरावस्सकहेउं सवयंसो वेब निग्गतो बहिया गिरिनयरस्स । तेसिं वयसाणं अदिता चेव नहो ।
1
ततो से वयंसेहिं आगतूणं [ सागरचंदस्स] धणसत्यवाहस्स य परिकहियं 'गतो सो' । नेहिं समंततो मग्गिओ, न दिट्ठो । ततो ते 1 दीणवयणा कवयाणि दिवसाणि अच्छिऊण घणसत्थवाहमापुच्छिऊण मता नियगनयरं ।
इयरो वि समुददत्तो देसतराणि हिंडिऊण केणइ कालेन आगतो गिरिनगरं कप्पडियवे सछण्णो परूढनह - केस - मंसु -रोमो । दिट्ठो णेण धणसत्थवाहो आरामगतो । ततो तेणं पणमिऊणं भणिओ - "भहं तुम्भं आरामकम्मकरो होमि ।"
तेज य भजिओ- “भणसु, का ते भती दिज्जउ" त्ति ! | ततो तेण भणियं - "न मे भईए कज्जं । अहं तु पसादाबि -
कंखी । मम तुडीदाणं देज्जह" ति ।
एवं डिस्सुए आरामे कम्ममारदो काउं । ततो सो रुक्खाउब्वेयकुसलो तं आरामं कहवएहिं दिवसेहिं सब्वोउयपुष्प - फलसमिद्धं करेइ ।