Prakarana Ratnakar Part 3

Author(s): Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 6

वीरस्तुतिरूप ढुंडिनु स्तवन. आवश्यकरूप चाल्यो आवेले. एमांत्रण प्रकारना आगम देखाड्याः यतः ॥ सु त्तागमे, अबागमे, तनयागमे ॥ इति॥ तथा परंपर आव्युके० परंपराए चाल्युं था व्युंडे, ते पण मानवं. एमां पण त्रण प्रकारनां आगम देखाड्यांचे. यतः अत्तागमे, अनंतरागमे, परंपरागमे इति ॥ तेथी जे आवश्यक न माने तेणे एटला घालावा दूहव्या; माटे तेने मूर्ख कहीए. ते माटे माने तेहज झानीके जे ए वात माने तेज ज्ञानी पुरुषले, एम कहीए. इति षष्टी गाथार्थ ॥ ६ ॥
वली जे एकलो नावनिदेपो वांदवा योग्य माने, तेने स्थापना तथा इव्य निदेपो वांदवायोग्य जे एम बतावेले.
बंनीलिपी श्रीगणधरदेवे ॥प्रणमी नगवई आदे॥झानतणी
ते व्वणा अथवा ॥ व्यश्रुत अविवादेरे जि ॥ तु ॥७॥ अर्थः-जगवई आदेके श्री जगवतीसूत्रने धुरे श्री गणधरदेवेके सुधर्मा स्वामिए बनीलिपीके ब्राह्मीलिपीने प्रणमीके० प्रणाम कस्यो . नमोबंनीएलि विए ए सूत्रे करीने अने ब्राह्मीलिपीके० अरविन्यास कहीए. ए अर्थ आगली गाथाए स्पष्ट थशे. ते अरविन्यास तो ज्ञाननी स्थापना . यतः अनुयोग बारे॥
आवस्सयत्ति उवणावि. तथा वली सद्यावठवणा असद्यावठवणा ए बे नेद पण अनुयोग मारमध्येज कह्याने. तेमाटे तेके ० ते ब्राह्मीलिपि झानतणी उवणा के झाननीथापना जाणवी. अथवाके० पदांतरे जो थापना न गणीए अने ग्रंथरूप ब्राह्मोलिपि लेइए तो व्यश्रुतके० इव्यनिदेपे व्यश्रुत कहिये. अविवा देके विवादरहितपणे एटले एमां कोई ऊघडो नथी. यतः दवसुअंजं पत्तय पो उय लिहियं ॥ इत्यादि अनुयोग चार वचनथी जागवं. एटले ए नाव जे, नमोबंनी ए लिवीए ॥ ए सूत्रप्रमाणे ज्ञाननो थापनानिदेपो. अथवा इव्यनिदेपो साधुने वांदवायोग्य दे तो श्रीतीर्थकर देवना स्थापना तथा इव्य ए बे निदेपा वांदवा योग्य केम न थाय? इति नावार्थ ॥ इति सप्तम गाथार्थ. ॥ ७ ।। ___ था ठेकाणे कोई ब्राह्मीलिपिनो अर्थ मरडेले; तेने शिखामणदीएने. नेद अढारज बंनीलिपिना ॥ समवायांगे दीग. ॥ शुद्ध अरथ मरडी नव बदुला ॥ नमशे कुमति धीगरे॥ जि० ॥ तु॥७॥ अर्थः-नेद अढारज बनीलिपिनाके ब्राह्मीलिपिना अढार नेद, श्रीसमवायां