________________
એ ફૂલનું વ્યક્તિત્ત્વ છે. વૃક્ષ સહજતાથી છાંયડો આપે છે, સૂરજ સહજતાથી તાપ આપે છે, ચંદ્ર સહજતાથી ચાંદની આપે છે, આકાશ સહજતાથી વિસ્મય આપે છે, નદી સહજતાથી નર્તન કરે છે... આમાં ક્યાંય દંભ અને પ્રદર્શન છે ખરાં ? શ્રોતાઓની ગરજ વગર કોયલ વનમાં એકલી હોય તોય ટહુકો વહેતો મૂકી શકે છે. પ્રેક્ષકોની ગેરહાજરીમાં ય મોર પોતાના થનગનાટને નર્તનમાં ગૂંથતો રહે છે. માણસ પાસે આવી અણિશુદ્ધ સહજતા ખરી ?
ફૂલને સુગંધ આપવા માટે દીક્ષા લેવી પડતી નથી.
વૃક્ષોને છાંયડો તથા ફળ આપવા માટે આધ્યાત્મિક શિબિરોમાં જવું પડતું નથી.
કોયલ કોઈ પાઠશાળામાં જઈને ટહુકા ગોખતી નથી. મોર કોઈ પણ પ્રકારના રિહર્સલ વગર નૃત્ય કરી શકે છે.
પવન ક્યાંય આરસની તક્તિ ઉપર પોતાનું નામ કોતરાવ્યા વગર શીતળતાનું દાન કરતો રહે છે.
એક સાવ નિર્દોષ વાત કહું? કુદરતનાં આ તમામ તત્ત્વો તદન સહજ અને નિખાલસ છે એટલે તાજગીથી છલોછલ લાગે છે ! તમે કોઈ વૃક્ષને કે કોઈ ફૂલને ઉદાસ બનેલું જોયું છે ? માણસે સહજતા છોડી દીધી છે, એટલે એણે આડંબર અને પ્રદર્શનો કરવાં પડે છે. સહજતા નથી એટલે પ્રસન્નતા નથી.
પાપથી બચવાની વૃત્તિ આપણે ગુમાવતા રહીએ છીએ, એટલે પુણ્યનાં પ્રદર્શનો કરીને મન મનાવવું પડે છે. આકાશની પ્રત્યેકછટા ભવ્યાતિભવ્ય હોય છે. નદીના જળનું વહન દિવ્યાતિદિવ્ય હોય છે. જ્યાં સહજતા હોય ત્યાં ભવ્યતા અને દિવ્યતા સ્વયે આવીને બેસી જાય છે.
પર્યુષણ આવે એટલે જ ભક્તિના ઊભરા આવે એવું કેમ? મહાવીરનો જન્મકલ્યાણક દિવસ આવે ત્યારે જ મહાવીરભક્તિ છલકાતી જોવા મળે એવું શા માટે ? ધર્મ શું કોઈ સમયના ચોકઠામાં પુરાઈ રહેનારી ચીજ છે? પૂનમના દિવસે અથવા બેસતા મહિનાના દિવસે મંદિરોમાં કહેવાતા ભક્તોની ભીડ છલકાય છે... બાકીના દિવસોમાં શું થાય છે? અમાસના દિવસે ય એ જ મંદિર, એ જ જિનાલય છે. એ જ મૂર્તિ છે, એ જ મંત્ર છે, એ જ સ્તુતિ છે...!
108 a મારા મહાવીર, તારા મહાવીર પાન
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
