________________ ભાવ કરતાં વધુમાં વધુ તાકાત છે. કરોડો વર્ષના તપથી નહીં તૂટેલા કર્મો પ્રત્યાખ્યાન પસની આકરી શોન'દશાથી તે વખતની એક ક્ષણમાં તૂટી જાય છે.” * એટલે - સાતમા માટેની જે સ્થિતિ હોય છે, તેને ચોથાની માની લઈને ચોથા, પાંચમા, છઠ્ઠાની પ્રવૃત્તિને પણ અજાણપણાથી નિષધ કરીને, મહાઉસૂત્ર પ્રરુપણા કરી રહેલ જણાઈ આવે છે. અને સંપ્રદાય સ્થાપી તેને વેગ આપી રહેલ છે. અને વકીલ બંધુઓની સહાયથી આધુનિક પ્રચારક સાધનોનો ઉપયોગ મોટા પાયા ઉપર ચલાવી રહેલ છે. વળી, ખ્રિસ્તી ધર્મ પ્રચારકોની માફક, એક એ પણ નાડું પકડયું છે કે, - “આપણે કોઈનું સાંભળવું નહી. કોઈ સાથે ચર્ચા, દલીલમાં ઉતરવું નહીં. આપણું જ વાજું વગાડયા કરવું. જેને સાંભળવું હોય તે સાંભળે, આપણું ખંડન કરે, તે સમજતા નથી, તેને હજુ વધુ ભવો કરવાના બાકી છે એમ બોલ્ય રાખે.” આ સ્થિતિમાં તેમને સમજાવાય શી રીતે? ‘એક લિપિના અજ્ઞાની અજાણને “કમળ” શબ્દ લખેલો હોય, તેને કોઈ સમજાવે કે, “જો ભાઈ અહીં ‘કમળ' શબ્દ લખેલો છે” ત્યારે તે લિપિનો અજાણ હોવાથી પૂછે કે, - તમો કે' કોનો ઉચ્ચાર કરો છો? ત્યારે જવાબ મળે કે- “ભાઈ ‘ક' આવા અક્ષરનો ઉચ્ચાર ‘ક’ થાય” ત્યારે તે કહેશે કે - તે “ક' કેમ માનવો? ‘હ્ય' આવો કેમ નહી? તેન શી રીતે સમજાવી શકાય? તે જ પ્રમાણે જૈન શૈલીની પ્રમાણન નિક્ષેપની સાદ્વાદની પરિભાષા જાણ્યા વિના, જે સમજાયું, તે જ રોજ બોલ્યા કરવું. અને અનુયાયીઓને પણ પકડાવી દીધું કે- “આપણે માનીએ છીએ, તે સિવાયનું બધું ખોટું. માટે કોઈનું કાંઈ સાંભળવું જ નહીં.” આ સ્થિતિમાં જેઓના મગજ ગ્રહિલ અને બુક્ઝાહિત થઈ ગયા હોય, તેને શી રીતે સમજાવી શકાય? અને જયારે પ્રચારના આધુનિક પ્રચલિત સાધનોનો બહોળા પ્રમાણમાં ઉપયોગ થાય, ત્યારે તેના પ્રચારને કોણ રોકી શકે? અને તેનું ફેલાયેલું ઝેર શી રીતે નાબૂદ કરી શકાય? જો પોતાને પણ અપ્રમત્તભાવનું સમ્યગુદર્શન પ્રાપ્ત થયું છે, તો શા માટે દિગંબર મુનિપણું પણ સ્વીકારતા નથી? ચોથા ગુણ સ્થાનકનું સમ્યગુદર્શન પ્રાપ્ત થયું છે, તો શા માટે ચોથા, પાંચમાં ને છઠ્ઠાને લગતી પ્રવૃત્તિ કરતા નથી? ઉલટામાં ચોથા, પાંચમા અને છઠ્ઠાની તથા તેના પૂર્વની અભ્યાસક્રયાના વ્યવહારનો નિષેધ કરે છે. પોતે જાતે નાનાદિ કરીને દરરોજ દ્રવ્યથી અને ભાવથી બન્નેય પ્રકારની પૂજા કરે છે? આમ લોકોત્તર વ્યવહારનો નિષેધ કરે છે, તેથી વ્યવહાર વિના તો માનવનું જીવન ચાલતું નથી. તેથી આત્મવાદનો વ્યવહાર છૂટી જાય છે. ત્યારે આજે અનાત્મવાદનો વ્યવહાર તો કૂદકે ને ભૂસકે પ્રવેશી જાય છે. એટલે આધ્યાત્મિક સવ્યવહારને સ્થાને માર્ગાનુસારી લોક-વ્યવહાર પણ ન આવતાં - આધુનિક, અનાત્મવાદી વ્યવહારનો ધોધબંધ પ્રવાહ જમાનાને નામે પ્રવેશ પામે જ જાય છે. તેના તરફ તેનું લક્ષ્ય જ જતું નથી. “બકરું કાઢતાં ઊંટ પેસી જાય છે.” આમ આત્મવાદ ઉપરથી અનાત્મવાદના ખાડામાં જઈ પડવાથી, આખા જૈન શાસનને અને આત્મવાદને જોખમમાં મૂકી દે છે. તેથી આ પથરૂ૫ ભારેમાં ભારે આજે શાસનને માટે જોખમ ખડું થયું છે. અને તેથી આજની અનાત્મવાદની શક્તિઓનો તેમને આડકતરો ટેકો એટલા જ માટે છે. કેમ કે - “આ પંથનું પરિણમન અનાત્મવાદની સંસ્કૃતિના પોષણા માટેની ભૂમિકા તૈયાર કરવા આત્મવાદના વ્યવહારોને માનવ જીવનમાંથી ખસેડવામાં આવવાનું” તેઓ જાણે છે. કેમ કે, આજે ભારતના પ્રાચીન મૂળ ધર્મમાં બુદ્ધિભેદો ઉત્પન્ન કરનારા અંદરના જ માણસો મળે, તે અનાત્મવાદની સંસ્કૃતિના પ્રચારકોને અત્યંત જરૂ૨ના છે. વળી, એક નયને તેની હદ કરતાં, વધુ સ્થાન આપવાથી બીજો નય અવાસ્તવિક રીતે ખંડિત થવાથી મહાધેષ લાગે છે. તે અને તેનો અનુયાયી વર્ગ આ જોઈ શકે તેમ નથી. એટલે પોતાની ધૂનમાં ચકચૂર રહી, પોતે દેવે માર્ગે વેગબંધ દોડયે જાય છે અને વિશ્વ-શાસનની મહા આશાતના કરી રહેલ છે. વ્યક્તિને માટે શું કરવાનું શકય છે? અને તેને અનુસરીને તેણે શું કરવું? એ જુદી વાત છે. અને એક
