Labhoday Ras Vachna Biji Bhumika

Author(s): Shilchandrasuri
Publisher: ZZ_Anusandhan

Page 2

अनुसंधान-२७
( 6 ) ला. १नी भूमिकामां आ रासना रचनासमय विषे अटकळ करतां नोंधेलुं के 'छतां तेनी रचना विजयसेनसूरिमहाराजनी विद्यमानतामां ज थई होय, अथवा तो आ समग्र घटनाक्रमना कर्ता स्वयं साक्षी पण रह्या होय अने तेमणे आंखे देख्यो हेवाल आ रासरूपे लख्यो होय, तेवी शक्यता वधु लागे छे.'- आ नोंध ला. २नी वाचना द्वारा प्राप्त निम्नांकित पंक्तिओ जोतां यथार्थ होवानुं सिद्ध थाय छे. कर्ता रासनुं समापन करतां लखे छे के
28
आगरइ सहइरि श्रीपासपसाउलइ संवत सोल उगणपंचासइ ।
कल्याणकुशल गुरुराज कल्याणकर सीस दयाकुशल मनिरंगि भासइ ||
अर्थात् आगरा शहेरमां संवत १६४९मां दयाकुशले आ रास रच्यो छे. विजयसेनसूरिनो शाह पासे जवा रहेवानो समय पण आ ज छे; अने कवि ते वखते तेमनी साथे होवा जोईए.
( 7 ) ला. १मां जे अंश नथी, ते अंश ला - २ मां मळवाथी खूटती विगतो जाणी शकाय छे. ते आ प्रमाणे :
शाहनो संदेशो ( आमंत्रण) आव्या पछी गुरु-शिष्य (विजय हीर, विजयसेन) एक स्थाने बेसीने चर्चा करे छे. तेमां शिष्यनी गुरुने मूकीने जवानी अनिच्छा, गुरुनी मोकलवानी भावना, अने शिष्यनी गुरुवचनने न उत्थापवानी तत्परता एकदम अल्प शब्दोमां ज ध्वनित थाय छे. (कडी ४७४९). विजयसेनसूरिनुं मूळ नाम जेसींग- जयसिंह हतुं, तथा गुरु हमेशां तेमने 'जेसींग 'ना लाड - नामथी ज बोलावता, तेथी कविए पण आ तबक्के तेमने ते नामे ज वर्णव्या छे. विजयसेनसूरिए विहार कर्यो त्यारे थयेलां शुभ शकुनोनुं वर्णन (५०-५२) वास्तविक लागे तेवुं छे. आने मळतुं वर्णन 'विजयप्रशस्ति' काव्यमां पण जोवा मळे छे.
आ पछी तेमना विहारक्रमनुं वर्णन ऐतिहासिक दृष्टिए महत्त्वनुं छे. तेओ कया मार्गे चाल्या, ते खास जाणवालायक छे. राधनपुरथी शंखेश्वर, पाटण, सिद्धपुर, मालवणी, रोह-सरोतरना मार्गे आगळ वधतां मुण्डस्थल,