________________
માનવે જીવનના દૃષ્ટિકાણને વિચારી કન્યની કેડી પર ચાલવુ' જોઇએ.
માનવીનું જીવનધ્યેય !
શ્રી મફતલાલ સંઘવી
માનવ–માનવને અંતરે, વહી રહી છે સમતાની શાશ્વત–ગંગા! તેમાં જે સ્નાન કરે, તેનું જીવન ધન્ય બને.
આજે, અહીં ને અન્યત્ર શાણિત-ફુવારા ઉડી રહ્યા છે. ધરતીની રસકસવતી છાતી ઉપર ટપકતાં રક્તબિંદુઓમાંથી પ્રગટતા રક્તવર્ણો ભાવાએ, પ્રજા જીવનની ઉજળી આકાંક્ષાઓને ઢાંકી દીધી છે.
મહામાનવ બનવાને જન્મતા માનવી, આજે કેવળ લેાહી વહેવરાવવાની? અપવિત્ર વાર્તા માંડી રહ્યો છે. તેની સઘળી પવિત્ર શક્તિને નાશ કરીને, તે નાશવંત પદાર્થોને મેળવવાની ઘેલછામાં અહીં-તહીં ભટકી રહ્યો છે.
સમતાની ગંગાના જળ આડે, મમતાના વજ્રકાટ ચણાઈ રહ્યો છે. પેાતાનું જે છે તેને છોડીને, પારકું પેાતાનું વાની એક માત્ર લાલસામાં, સ્વર્ગીય જગતના સઘળા માગ બગીચાઓને તે ઉજાડી રહ્યો છે.
સર્જનશીલ પ્રતિભા ધરાવતા માનવી, આજે સંહારશીલ્પ પ્રવૃત્તિઓના પ્રણેતા બન્યા છે. દિન-રાતની તેની સઘળી પળેા કેવળ મારામારીના વિચારામાં વ્યતીત થઇ રહી છે. તે એટલું પણ નથી સમજી શક્તા કે, હું આ ધુ કોના માટે ? અને કેટલા કાળ માટે કરી રહ્યો છું? એક પણ સુવિચાર આજે તેને સુઝતા નથી.
જે દેશમાં જ્યાંસુધી આવીજ પ્રવૃત્તિએ ધરાવતા માનવાના માટા ભાગ અસ્તિત્વ ધરાવતા હાય, ત્યાંસુધી, તે દેશ ગમે તેટલે સમૃદ્ધિશીલ હાય, છતાંય રંકજ ગણાય, સ્વત ંત્ર છતાં, તેનું ભાવિ અચેાસ અને અધારઘેરૂ ગણાય.
ર
વર્તમાન જગતની શાન્તિના ઉપામ્યા તરીકે તે તે દેશના અગ્રણીઓ નીચે મુજબનાં સૂચના ધ્યાનમાં લે એવી વિનતિ છે.
[૧] એક બીજાના ઝુંટવાયલાં સ્વતંત્ર માનવહક્કો એકક્ષ્મીજાને પાછા સોંપે.
[ ૨ ] અવારનવાર પાડવામાં આવતી અસમજપૂર્વકની હડતાળાનાં મુખ્ય કારણાને વિચારી, તેને શકય અનાવતા માર્ગોને નીતિના નિયમ મુજબ નાબુદ કરવામાં આવે.
[૩] એકને, ખીજાથી; બધી રીતે અલગ પાડતી,શિક્ષણપ્રથાના મૂળમાં આવસ્યક સુધારાવધારા કરવામાં આવે.
[૪] રાષ્ટ્રની અનામત થાપણ જેવા નવયુવક અને યુવતીઓનાં જીવનમાં સદાચાર ને સૌન્દ્રયનાં તત્ત્વા દાખલ કરવામાં આવે. I [૫] પ્રાણીમાત્રને અભયની માંહેધરી આપવામાં આવે.
월
તે તે રાષ્ટ્રાના માવડી મારા ઉપરાક્ત સૂચના ઉપર લાંખા વિચાર કરીને દૃષ્ટિ દોડાવશે તે તેમને જરૂર સમજાશે કે, વર્તમાન જગતની અશાન્તિનું મૂળ કયાં છે ?
સમગ્ર માનવજાતને લક્ષવા તત્પર અનેલી જગતની વમાન અશાન્તિના પ્રયાજકે પણ માનવજ છે. જે જે કારણેાને ‘રાજકીય દૃષ્ટિ'ની અગત્યતા આપીને તેએ એકબીજા સાથે ઝઘડી રહ્યા છે, તે તે કારણેાના મૂળમાં નજર નાખતાં એટલું સ્પષ્ટપણે અવલેાકી શકાય છે કે, માનવ જીવનના વર્તમાન ષ્ટિકાણને અભ્યસવામાં તેમની ખૂબજ પરિમિત દૃષ્ટિ નિષ્ફળ નીવડી. છે, ને તેના પરિણામે જગતમાં આજે સઘળે અંધાધુધી પ્રવર્તી રહી છે.
