________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
MER
એગણીસમું : : ૭ : જીવનવ્યવહાર આ તર્ક દેખીતી રીતે સુંદર હોવા છતાં આત્મઘાતક હતું, કારણ કે એથી ખેતના છેકરાને ખેતી કરતાં શરમ આવવા લાગી. તે મુખી, તલાટી કે મામલતદાર થવાનાં સ્વપ્નાં સેવવા લાગે. કુંભારના છોકરાને વાસણ ઘડતાં શરમ આવવા લાગી અને તે નિશાળને શિક્ષક કે વેપારી થવાના મનસૂબા ઘડવા લાગે. વેપારીના છોકરાને વેપાર કરતાં શરમ આવવા લાગી. અને તે સરકારી અમલદાર કે કારીગર થવામાં ગૌરવ અનુભવવા લાગ્યા. આમ સહુ પોતપોતાના ધંધાનું ક્ષેત્ર છેડીને અન્ય ધંધાની શોધમાં પડતાં ધંધાનું અસલ ધારણ ટી ગયું, એક પ્રકારની અવ્યવસ્થા ઉત્પન્ન થઈ અને બેકારીને જન્મ થયો. તેનું પરિણામ એ આવ્યું કે વ્યાપાર અને કલા-કારીગરનું સુકાન પરદેશીઓના હાથમાં ચાલ્યું ગયું અને આપણી સ્થિતિ અત્યંત વિચિત્ર થઈ પડી. આજે વર્ષનું શિક્ષણ લીધા પછી પણ એ પ્રશ્ન ઉઠે છે કે હવે શું કરવું? અને અનેક જાતના અખતરાઓ કર્યા પછી ધંધામાં સ્થિરતા આવે છે, એ જ બતાવી આપે છે કે બાપદાદાએ ખેડેલે ધધ ખેડે વધારે સારે છે. આમ છતાં એ વાત અવશ્ય સ્વીકારવા જેવી છે કે બાપદાદાને
છે જે નિંધ હોય એટલે કે ચેરી કરવાને, ધાડ પાડવાને, વાટ મારવાને, ઠગાઈ કરવાને, દારુ ગાળવાને, દારુ વેચવાને, કૂટણખાના ચલાવવાને, મનુષ્યને પકડીને વેચવાને કે પ્રાણીએને શિકાર કરવા વગેરેને, તે તેને ત્યાગ કરીને અનિંદ્ય ધંધાને સ્વીકાર કરે અને એ રીતે પિતાની આજીવિકા ચલાવવી.
મનુષ્ય પિતાની આજીવિકાને માટે રક્ષણ, વ્યાપાર, ખેતી, ઉદ્યોગ, નેકરી આદિ જે કઈ વ્યવસાય સવીકાર્યો હોય તેમાં
For Private And Personal Use Only
