Jain_Satyaprakash 1943 09

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 13

અંક ૧૨] ગિરનારને જીર્ણોદ્ધાર
[૩૬પ ] આ ગિરિદુર્ગ ઉપર અનેક જિનમંદિરની ધ્વજાઓ ફરકી રહી હતી. તેની ઘંટડીઓના મધુરા નાદથી સંગીતને અપૂર્વ અવનિ નીકળતો હતો. જાણે કઈ ગાંધર્વ સંગીતને પાઠ પઢાવવા આવ્યા હોય એવો મધુર નાદ હતા. દર્શને આવનાર બધા ભાવુદેએ ગિરિદુર્ગના નાથ નેમિજિનનાં દર્શ કર્યો.
વખત થતાં રાજમંડલી આવી. સજજન મહેતા બધાયથી આગળ દેવમંદિરમાં આવ્યા. પિતાનો વૈભવ અને ઠાઠ બહાર મૂકી મંદિરમાં જઈ ખૂબ પ્રેમ અને ભક્તિથી ત્રિભુવનપતિ નેમિ જિનને તે નમ્યા. આખું રાજમંડલ ભક્તિથી નમ્યું. સ્તવન ગાયાં. જાણે દેવતા પ્રસન્ન થયા હોય તેમ જનતા જનાર્દન પણ ખૂબ જ ભક્તિથી નાચી ઊઠયો. અરે, માનવો જ નહિ, પક્ષીઓ પણ કલકલાટ ઠરી ઊઠયાં. દર્શન કરી મહેતાજી પાછા વળ્યા પણ તેમનું મન ઉદાસ હતું. સાથેના બધાયને આશ્ચર્ય થયું કે આ ધર્મમતિ મહેતાજી પ્રસન્ન થવાને બદલે કેમ ઉદાસ થયા ? શું થયું? મહેતાછ જેમ જેમ ખૂબ બારીકાઇથી મંદિરે જોતા ગયા તેમ તેમ તેમની ઉદાસીનતા વધતી ચાલી. છેવટે નગરશેઠે પૂછ્યું-મહેતાજી, આ હર્ષ અને ખુશીના સ્થાને ચિંતા અને ઉદાસીનતા કેમ ?
મહેતાજીએ કહ્યું. આ મંદિરો કેવા જીર્ણ થયાં છે? તેની સંભાળ કેમ કેઈ લેતું નથી? અરે, આખા સૌરાષ્ટ્રની કીર્તિના પ્રતીકસમે આ ગિરિદુર્ગ અને તેનાં મંદિરે આવાં જીર્ણ? એ કેમ શોભે ? બધાય આ સાંભળીને ચમક્યા. તેટલામાં એક અવાજ આવ્યોઃ ખેંગાર હોત તો આજે આ મંદિર દેવભુવન બની જાત. વિદેશી શાસકોને એની શું પડી છે? એ તો તીજોરી ભરી જાણે! મહેતાજીને થયું: મારુ બધું કર્યું કારવ્યું અને આટલા વર્ષોની મહેનત ક્ષણવારમાં ધૂળ મળશે. મહેતાએ સમય પારખે. પોતાની મહત્તાને માપી, પ્રજાના વિશ્વાસને જાય ને તે બોલી ઊઠયાઃ ગિારદુર્ગના સમસ્ત મંદિરનો જીર્ણોદ્ધાર મહારાજા સિદ્ધરાજ કરાવશે. આવતી કાલથી જ કામ શરૂ થઈ જશે. એક પણ મંદિર એક પણ શિખર જીર્ણોદ્ધાર વિનાનું નહિ રહે. એમ ન સમજશે, કે આ રાજ્ય પરાયું છે એ તમારું જ છે, મહારાજા સિદ્ધરાજ તમારા જ રાજા છે, કઈ વિદેશી નથી. આ સાંભળી આખી પ્રજાએ હર્ષનાદ કર્યો, ત્રિલેકપતિ નેમિજીનની જય બેલાવી, મહારાજા સિદ્ધરાજની જય બોલાવી અને છેલ્લે સજજન મહેતાની જય ! મહેતાજીએ કહ્યું હવે આપણું કામ શરૂ થવું જોઈએ. અને એક દિવસ આ ગિરિદુર્ગ જીર્ણોદ્ધારના કાર્યથી ગાજી ઉઠશે. - જીર્ણોદ્ધારનું કામ ધમધોકાર શરૂ થયું. હજારે માણસો કામે લાગ્યાં. મકરાણાથી આરસ આબે, પાટણથી કુશલ શિલ્પીઓ આવ્યા, અને થોડાં વર્ષમાં કરોડો રૂપિયા ખર્ચ ઈન્દ્રભૂવને જેવાં વિશાલ ગગનચુખી મંદિરે તૈયાર થયાં. સુંદર આરસપહાણનાં આ મંદિરાએ તે સૌરાષ્ટ્રની પ્રજાને ઘેલી બનાવી. પુન, ત્રણ વર્ષે કૌમુદી મહત્સવ થયો ત્યારે પ્રજાએ જોયું કે ના ના, આ તો રા'ખેંગારથીયે વધી જાય તેવો રાજા આપણું ઉપર રાજ્ય કરે છે.'
શુભ મુહૂર્ત મંદિરની પ્રતિષ્ઠા થઈ. મંદિરે વજાદંડ અને સુવર્ણ કલશોથી દીપવા લાગ્યાં.
[૫] સજ્જન મહેતાની મુંઝવણ એક વખત પાટણમાં રાજભંડારીએ મહારાજા સિદ્ધરાજને ફરિયાદ કરી કે-“છેલ્લાં