Jain_Satyaprakash 1943 09

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 17

એક ૧૨ ]
ગિરનારના જીર્ણોદ્વાર
[ ૩૬૯ ] તાને અને ધર્મપ્રિયતાને પ્રશસી. પરન્તુ સાકરીયા શેઠ-સકરચંદ શેઠની તે બધાયે તારીફ કરી. સજ્જન મહેતાએ સિદ્ધરાજની પાસે આખી ઘટનાને ખુલાસે કરતાં કહ્યું
બાપુ, આપ તે ઉપજ લેવા આવ્યા હતા. આ શેઠે પેાતાની તિજોરી એને માટે ઉઘાડી રાખી હતી. મને હિમ્મત અને શક્તિ આ શેઠે જ આપી હતી. સિદ્ધરાજે સાકરચંદ શેઠને ખેલાવ્યા. તેમને સત્કાર કરી નગરશેઠાઈ સાંપી અને કહ્યુઃ તમારા જેવા દાનવીરા અને ધ*વીરા આ સૈારાષ્ટ્રમાં વસે છે એ જાણી મને ધણા આનંદ થયું છે.
સિદ્ધરાજના ગયા પછી એક વાર સાકરચંદ શેઠે પેલાં રત્ન લઈ સજ્જન મહેતા પાસે આવ્યા અને કહ્યું: આ રત્ના મેં તમને જર્ણોદ્ધાર માટે અણુ કર્યાં હતાં તે રાખા.
મહેતાજી—શેઠજી, એ તા જરૂર પડે તેા લેવાનાં હતાં. હવે એને ખપ નથી. શેઠજી—મહેતાજી, એ તે મેં શુભ કાÖમાં આપી દીધાં જ સમજો. આપેલું દાન પાછું ન રખાય. યે। આ રત્ને જ્યાં તમને ઠીક લાગે ત્યાં ધકાÖમાં વાપરજો. મહેતાજી—શેઠજી, ખરે વખતે તમે મારી લાજ રાખી એ જ બસ છે, હવે મ્હારે એની જરૂર નથી.
શેઠજી—જીર્ણોદ્ધારમાં નહીં તા બીજા જિનમ ંદિરના કાર્યમાં આ રત્નનેા ઉપયાગ કરજો. સ’કલ્પ કરેલું દ્રવ્ય મારાથી તેા ન જ રખાય.
આખરે મહેતાજી શેઠના આગ્રહ પાસે નમ્યા. એ રત્ના લઇ બાલબ્રહ્મચારી શ્રીનેમિથજીને સુંદર રત્નહાર બનાવી પ્રભુજીના ગળામાં પહેરાવ્યો.
રત્નાનું તેજ અને ચળકાટ આખા જિનમંદિરમાં પ્રસરી જતાં. રાત્રે પણ દિવસનું ભાન કરાવે તેવાં પ્રકાશિકરા ફેલાતાં. જાણે એ રત્ના સાંકળચંદ શેઠની, સજ્જન મહેતાની અને સિદ્ધરાજ જયસિઁહુની યશેાગાથા ગાઈ રહ્યાં હતાં. શેઠની દાનવીરતા જોઈ એક કવિએ મુકતકંઠે ગાયુંઃ
शतेषु जायते शूरः सहस्रेषु च पंडितः । वक्ता शतसहस्रेषु, दाता भवति वा न वा ॥ ઇતિહાસકારાએ ગિરિદુના જીર્ણોદ્ધાર માટે એટલે લેખકે પણ એમાં જ સૂર પુરાવી વિરમે છે.
આ ત્રિપુટીનાં યશાગાન ગાયાં છે, N.
ખુલાસા
'
"
"
શ્રી જૈન સત્ય પ્રકાશ ' ના ગયા અંકમાં પરમ પૂજ્ય મુનિમહારાજ શ્રી કનકવિજયજી મહારાજને અન્તિમ આરાધનાના પ્રકારેા ' શીષ ક લેખ છપાયા છે તે સંબંધી ભાવનગરથી શેઠ શ્રી કુંવરજી આણુજીએ એક ખુલાસે અમને લખી જણાવ્યે છે તે આ પ્રમાણે છે. ઉપાધ્યાય શ્રી વિનયવિજયજી મહારાજ વિરચિત ‘ પુણ્યપ્રકાશનું સ્તવન ' એ તેમની સ્વતંત્ર કૃતિ નથી, પણ ‘ આરાધનાપયન્ના ' નું અક્ષરશઃ ગુજરાતી એટલે તે બન્ને કૃતિએ સ્વતંત્ર નથી, ફક્ત આરાધના પયન્તા જ સ્વતંત્ર
,
.
ભાષાંતર છે. કૃતિ છે.