Jain_Satyaprakash 1943 09

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 12

[૩૬૪]
શ્રી જેને સત્ય પ્રકાશ
[વર્ષ ૮
तेनासौ परिमुक्तो दत्त्वाशीर्वादमुचितमासीनः । पत्थावं लहिय भणइ य देहि मह कुमर भत्तिरहं ॥२८॥ तदनु भ्रत्क्षेपवशाद् दूरस्थे परिजने जगौ जोगी। भुवणक्खोहिणि नामा कुमर मह अत्थि वरविजा ॥२९॥ तस्याश्च पूर्वसेवां द्वादश वर्षाण्यकार्षमधुना तु । तं कसिण चउद्दिसि दिणे साहियमिच्छामि पेयवणे ॥३०॥ उत्तरसाधकभावं त्वं देहि विधेहि मे श्रमं सफलम् ।
आम ति भणइ कुमरो परोवयरिकरसियमणो ॥३१॥
इस प्रकार भीमकुमारको जोगी अपना उत्तरसाधक बनाकर श्मशानभूमिमें ले गया । वह चाहता था कि कुमार का सिर काटकर देवीको भेंट चढ़ा दे, लेकिन कुमार.बच निकला । अपने पराक्रमसे लोगों पर उपकार करता हुआ अन्तमें अपने नगरको वापिस आगया । यहां अपने पिताके स्थानमें राज्य करने लगा । अन्तमें दीक्षा लेकर मोक्ष पहुंचा।
अन्तिम पध અન્યgવારા નિમાનસ.................. .............(f)fટ્ટર વિરવું મીમો વાગો મુત્તરવું પરવા लाहोर, संवत्सरी २०००
ગિરનારનો જીર્ણોદ્ધાર
--—[ ગિરનાર ઉપરનાં જિનમંદિરનો જીર્ણોદ્ધારની કથા] - - - -
(ગતાંકથી પૂર્ણ )
[૫] જીર્ણોદ્ધારની ઘોષણા સૌરાષ્ટ્રમાં કુવા, વાવ કે તળાવોની ખોટ નહોતી રહી. પ્રજા સમૃદ્ધ બની હતી. દેવમંદિરના ઘંટનાદથી ધર્મના વિજયનાદની જાણે ગર્જનાઓ થવા લાગી. સજજન મહેતાએ જાણે પ્રજાના દેહમાં પ્રાણ પૂર્યા. દેવમંદિરે દીપાવ્યાં. હવે તેની નજર ગિરિદુર્ગ ઉપર ગઈ.
કૌમુદી મહોત્સવ-કાર્તિકી પૂર્ણિમાને દિવસ હતે. સોરઠની પ્રજા ગિરિદુર્ગ ઉપર યાત્રાએ આવી હતી. ત્રણ દિવસને ઉત્સવ હતા. આખો ગિરિદુર્ગ જાણે હસી ઊઠયો હતો. માનવમેદની માતી હતી. ગિરિદુર્ગ સૌરાષ્ટ્રનું નાક હતે. પિતાનાં ગગનચુખી શિખરોથી જાણે જગતને પારદષ્ટ બનવા મથત કઈ માનવી યોગાનસન જમાવી બેઠા હોય તેવો અટલઅચલ આ ગિરિદુર્ગ શોભી રહ્યો હતો. ગિરિદુર્ગના પત્થરે પત્થર પ્રાચીનતાના અવશેષ રૂપ હતા. સુંદર વનરાજીથી શોભતે, અનેક વનસ્પતિઓથી ભરપૂર, ખળખળ વહેતાં ઝરણાથી એપ એ ગિરિદુર્ગ સારાષ્ટ્રને અજેય કિલ્લો હતો. સૌરાષ્ટ્રની શોભા, કીર્તિ અને યશના પ્રતીક સમા આ ગિરિદુર્ગ માટે દરેક સૌરાષ્ટ્રને અભિમાન હતું.