Jain Satyaprakash 1937 12 SrNo 29

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 27

અંક ૫]
વણુ બત્રીશી
આ કાવ્યમાં વપરાયેલી ભાષાને બારીક અભ્યાસ ઉપરથી તેના વિશેષ એ કાવ્ય કેટલું જુનું હશે તેને કંઇક નિર્ણય જરૂર કરી શકે.
પ્રાચીન ગુજરાતી સાહિત્યને સમૃદ્ધ બનાવવામાં જૈન કવિઓ-મુનિરાજે અને ગૃહસ્થાએ ઘણે અગત્યનો ભાગ ભજવ્યો છે. પિતાના આનંદની ખાતર આવાં કેટલાંય કાવ્યોની રચના કરી છે અને સંગ્રહ કર્યો છે.
આવી અપ્રગટ કૃતિઓ પ્રસિદ્ધ કરવી અત્યારે ઘણી જ જરૂરની છે. આશા છે કે આપણુ વિધાન આ તરફ અવસ્ય લક્ષ આપશે.
વર્ષ બત્રીશી સમરી અમરી ભારહી. ખંભસુઉદહિ ભઝ;
વર્ણહ બત્રીસી રચઉં, ચિત્તવિદહ કઝિ. સહુઈ આવિ કરી સીસ નમાવી, ધર્મકથા સુણઈ ભદ્રક ભાવી; દીઈ સીખામણ જીવ જીવાડ, એણઈ ઈધાણઈ સુવ્રતીવાડઉં.” મારગી જાતાં જઈ નીંચીં, બેલ બેલતાં વચન સાચઉં; કંદમૂલસ્યઉં માંડઈ તાડઉં, એણઈ ઈધાણુઈ “શ્રાવકવાડો.” ૩ આંગણુઈ નીતિ ઉગિયાં ધોતિયાં, તાતિ કરઈ પહિરઈ પિતીયાં કંદમૂલ નઈ વેંગણ જાડઉ, એણઈ ઈધાણુઈ “મહેસરીવાડઉં. ૪ ફાટ૬ ધેતિઉં જઈગમાં સાંધીઉં, બાંડું કરવઉં બારણુઈ બાંધીઉં કયવલી ગાય નઈ કડી મઉ ખાડે, એણઈ ઈધાણઈ બાંભણવાડઉં.” વખર્યા કેસ નઈ મરકી ચીની, ધેકલે ધેકલે ભૂમિકા ભીની; દાનશીલનઉ કહઈ પવાડઉં, એણઈ ઈધાણુઈ “વત્તિયાવાડે.” ૬ રાતડા દાંત નઈ રાતડે ચુડે, શિરિ સીંદુર નઈ ગફણે રૂડો જીજી કરતાં જાઈ દિહાડે, એણઈ ઈધાણુઈ “રજપુતવાડે.” રાતિ ઊઠી વિલેણુ વિલેઈ, ઢેર દેહી નઈ આંગણુઈ સૂઈ રહિંદીઉ માંડી જગાવઈ પાડે, એણઈ ઈંધાણુઈ “કલબીવાડો.” ૮ માંડી મરકો નઈ ઘેવર ઘારા, કરઈ સાબૂની નઈ સક્કરપારા તાજી સુખડી ગલાવઈ ડાઢે, એવુઈ ઈધાણુઈ “
કઈવાડે.” ૯ કારેલાં કકડા કઠ કાલિંગા, ચૂંસડી તુરીયા ડેડી ડોડિંગ; વેચવા લાવઈ ભરી કરી ગાડે, એણઈ ઈધાણુઈ “પિસ્તાગીયાવાડે.” ૧૦ રાખના રેડઆ નઈ ગદહ લીંડા, ચાકિ ચડાવ્યા માટીનાં પીંડા; રાસભ ભૂકઈ નઈ લાગો નોભાંઢા, એણઈ ઈધાણુઈ “કુંભારવાડે.” ૧૧ નખ આંગણઈ નઈ નીમાલા દીસઈ લોઢાં આરીસઉ ઘાલઈ ખીસઈ મયેલ ઉતારઈ નઈ મુંઢઈ ટાઢે, એણઈ ઈધાણુઈ “વાળંદવાડો.” ૧૨