Jain Satyaprakash 1937 12 SrNo 29

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 29

અંક ૫] વણું બત્રીશી
[૧૮૭]. કુકડ તીઠર ચડાં ચીંચુ આઈ, પાપીનઈ મનિ મહિર નં થાઈ સર્વ વરણમાંઉં ઘનિ લાગે, એગઈ ઈધાણુઈ “વાગરીવાડો.” ૨૯ ધાબીના કુંડનું પાણી પીઈ, અતિવુિં અઘોરી વેષ વિગઈ પ્રતિમા નઈ નિંદઈ ન રાખઈ ડાંડે. એણઈ ઈધાણુઈ “કુમતિવાડે.” ૩૦ સરાણ તણાવઈ નઈ તણખા તે ઊડઈ, ધાર ચડાઈ બહુ પાપિઈ બુડઈ વેઢિ કરઈ ઘણી ગામનો લાડે, એણઈ ઈધાણુઈ “સરાણીયાવાડે.” ૩૧ નમાજ રોજ ઈદ કરઈ દીવાલી, ટુંક એજાર નકે એહ ટાલી; કુચર ડાઢી નઈ તરકન ઉડાડઉં, એણઈ ઈધાણુઈ “લેટીયાવાડે.” ૩૨ તાણું તણતા તે દોસઈ વાઈ, આંગણુઈ હાડીકાં કુતરા ચાટ; બારગઈત વસી સીમલી અઘાડે, એણઈ ઈધાણુઈ “અંત્યજવાડે.” ૩૩ તાવડી નાખ્યાં જાવડ છાંનાં, માછ ત્યાં ઉગવ્યા મોટાં નઈ નાન્હાં; મુંઢઈ લઈ ઘણું મારે પછાડે, એ ગઈ ઈધાઈ “માછીવાડે.” ૩૪ માયબાપનઈ બઈડાં વિગઈ, થાંઈ નિર્લજ નઈ ચિહું દિશિ જોઈ બેલઈ ભાંડ મુખિ કરઈ પવાડે, ઈણઈ ઈધાણુઈ જાણે “ભાંડવાડે.” ૩૫
વહ બત્રીસી કરી, ચિત્તવિનદ ઉપાય કહઈ કવિયણ થોડી સુણો, સાંભલીઈ ઈમ થાય.
ઇતિ વણું બત્રીશી
પરિશિ૦ ચમકતિ ચાલઈ અનઈ વીંછાએ વાજઈ, હથો અરીસો નઈ આંખડી આંજઈ આંખડી જતાં ગયે છઈ દહાડે, એણએ ઈધણુઈ “વાણિયાવાડે.” ૧ કરઈ ત્રણુ અનઈ મુહિ....ખારઈ, એક .....કઠણ બઈ નકાર મગલીક હઈ તિહાં માંડ આડે, એણુઈ ધાણઈ સહિ “ભટવાડે” ૨
દુહા કંઈ કાછીઆ કુંભાર, મદનીયા માલી સૂત્રધાર; ભઈસાય1 તંબેલીસાર, નમો નારૂં સુણિ સોનાર. ગાંછા છીંપા નઈ લહાર, મોચી ચર્મ કરઈ વ્યવહાર; એ ચિહું ઉપરી બોલ્યાસઈ, પાંચ નાતિ એ કારૂ કહી.
એવં નવ નારૂં પાંચ કારૂં અનઈ ચાર વર્ણ વાણું
ઈમેલિઈ વણે ૧૮ જાણવા, पं. भक्तिकुशलगणिनाऽलेखि विनोदाय श्रीरस्तु । छः श्रीः ।