________________
સ્થિતિના) આરંભની ચોકકસ મર્યાદા જણાવવા માટે તેને પર્વ દિવસરૂપે સ્વીકારે છે માટે ઇતિહાસ તે રૂઢ પરંપાની દરકાર ન કરતાં પંચમીના પર્વને સ્વીકારવામાં જ પિતાની પ્રામાણિકતા સમજે છે. વળી બીજું આ છે કે, -જે કારણથી પાંચમની ચોથ કરવામાં આવી હતી તે કારણ કાંઈ પ્રત્યેક વર્ષે રહેલું નથી–રહેતું નથી–તેથી મજબૂત કારણ સિવાય પાંચમની પ્રાચીન પરંપરાને લેપવી, તે પણ એક જાતને મર્યાદા ભજિક આગ્રહ છે. દિગંબરે પણ પિતાના આ પર્વને પાંચમથી શરૂ કરી આજ હકીકતને રેકે આપે છે. છતાં કદાચ આ યુગના બંધુઓ (સાધુઓ અને શ્રાવકે) આવા સ્પષ્ટ અને સાદા સત્ય તરફ ન વળી શકતા હોય તે તે ભલે, પરંતુ તે માટે કજીયા કરી પોતે વીરના પુત્ર તરીકેનું પોતાનું વીરત્વ ન દર્શાવે એટલું જ અસ છે. આ રીતે અધિક માસને કલેશ પણ નિર્મૂળ છે અને લોકિક છે. જ્યારે આપણે લોકિક પર્વેને સ્વીકારીએ. છીએ ત્યારે તેની વ્યવસ્થા પણ તેના આધારે જ કરવી જોઈએ. માટે આ અધિકમાસને ફડ પણ લિકિક રીતીએ શીધ્ર આવી શકે તે હેવા છતાં પણ તેમાં વર્ધમાનનું નામ વગેવી, તેના પ્રવચનને લાંછિત કરી આ આડંબરી લોકે શું કરવા ધારે છે તે જણાતું નથી. આ પ્રકારે શ્વેતાંબર અને દિગંબરમાં જે મૂર્તિપૂજાને લગતે ભીષણ કજીયે ચાલી રહ્યો છે તેનું મૂળ પણ આ બન્ને પક્ષના કુલગુરૂએ જ છે. મૂતિ પૂજાને ઉદ્દેશ જોતાં આ વાત સંભવતી નથી કે, મૂર્તિને કદર હો જ જોઈએ, મૂર્તિને આંખ હેવા
-
