Jain Dharm Prakash 1964 Pustak 080 Ank 05

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 7

શ્રી વમાન-મહાવીર
અક્ ૫]
દેવભૂવન, વૃક્ષવાટિકા વાડી વન આરામ અને સિદ્ધાયતન તથા રાજસભાની ભવ્યતા નૈઈ નવા આવેલા દેવને આનંદ થયેા, ચરણુપી:વાળા સિંહાસન પર તે બિરાજમાન થયા, સ્નાનગૃહની અસાધારણ શાભા પેાતે બેઈ રહ્યા, દેવતાઓએ એમને દિવ્ય જળવડે અભિષેક કર્યો. ત્યાંથી પે।તે અલ કાગૃહમાં ગયા. કિંકરદેવાએ તેમને એ દેવદૂષ્ય વચ્ચે આપ્યાં તથા મુકુટકુંડળ હાર વગેરે આભૂષા આપ્યાં. આવી રીતે વસ્ત્રાલ કારથી સુસજ્જ થઈ રાજસભામાં બેઠા. ત્યાં દેવેની હાજરીમાં પેાતે મૂલ્યવાન પુસ્તક વાંચ્યાં. ત્યાંથી પેતે સિદ્ધાલયમાં ગયાં. ત્યાં પુષ્પાદિ સામગ્રી તૈયાર હતી તેનાથી પ્રભુપૂજન કરી પેાતે પ્રથમ દિવસ ઉજજ્યેા શાશ્વત જિનાના સ્નાત્ર પૂજન, સ્તવન કરી
પેાતાનાં અવતારની સફળતા માનવા સાથે તેના લાભ લીધો. પેાતાના વિશાળ વિમાનમાં ત્યારપછી દૈવયેાગ્ય ભાગ ભોગવવા લાગ્યા.
નવમું અને દશમું દેવલોક સમાનભૂમિ પર છે. દરેકમાં ચાર ચાર પ્રતર છે. પ્રાણતના પ્રથમ તટે ૧૯ સાગરા બની સ્થિતિ છે. બીજે, ત્રીજે અને ચેાથે પ્રતરે અનુક્રમે ૧૯, ૧૯ અને ૨૦ સાગરોપમની કાળ સ્થિતિ છે. નંદનમુનિના વ્ ચોથા પ્રતરમાં વીશ સાગરોપમના ઉત્કૃષ્ટ આઉખે ઉત્પન્ન થયા. પેાતે અનેક દેવાના સ્વામી થયા. દેવગતિમાં એનામાં વૈરાગ્ય વાસના કાયમ રહી. એણે ત્યાં ખૂબ વાંચન કર્યું, ચેતનરામને બરાબર પિછાન્યા અને રંગરાગ ધામધૂમ કે ધમાલમાં વખત ન ગાળતાં શુભધ્યાન આત્મવિચારણા અને સંસારસ્વરૂપ અવલેકનમાં સમય ગાળ્યા, પ્રાણીને જ્યારે આંતરવિચારણા પ્રાપ્ત થઈ જાય છે ત્યારે એને અંદરથી એક જાતનુ બળ આવે છે, એને આત્મવિશ્વાસ નમ્રત થઈ જાય છે અને પછી એને નાટક ચેટક જોવામાં કે નખરાં કરવામાં વખત ગાળવેશ પાતા નથી. નંદનઋષિના જીવે આખા વખત આત્મવિચારણામાં, તીથ કરાના કલ્યાણુક વખતે મહે।ત્સવ કરવામાં, શાશ્વત ચૈત્યોને ભેટવામાં અને આત્મસ્વરૂપ
:( x )
વિચારવામાં વખત ગાળ્યો. સાધારણ દેવેને મરણુકાળ નજીક આવે છે ત્યારે અત્યંત ખેદ થાય છે, પેાતાની જમે મૂડી ખરચાઈ ગઇ એ વિચારથી દુઃખ થાય છે અને સુંદરતાના આત્મવિકાસને અંગે લાભ ન લીધો તેને પસ્તાવેા થાય છે એવું કાંઈપણ નદનઋષિના જીવને ન થયું. અને તે સ ંસારના અત સદાને માટે જેમ બને તેમ જલ્દી લાવવે હતા, એને પસાર થઈ ગયેલ કાળમાં સુખભાગને લાભ ન લેવાના વિમાસણને બદલે આગામી અવિચળ સુખના સાગૢલાં આવતાં હતાં. વીશ સાગરોપમના પૂરો કાળ આનંદથી આ દશમા દેવલોકના પુષ્પાત્તર વિમાનમાં ગાળી જરાપણ મા કે વ્યામાહમાં પડથા સિવાય અંત સમયે પણ માનસિક આરાધના કરતાં તેઓ જરાપણ ખેદ વગર દેવગતિમાંથી વિદાય થઈ ગયા અને આ રીતે ખ્વીશ માટા ભવામાં અને અનેક નાના ભવામાં પેાતાના જીવનસ સાધતા ગયા. તેમણે નંદનમુનિના ભવમાં ભારે તપ કરી સર્વાં જીવાને શાસનસિક કરવાની ભાવના ખીલવી અને દુનિયાને દુ:ખ માંથી ઉગારવા અને છોડાવવા કમર કસી અને દેવગતિમાં એ ભાવનાને ભાવી ભાવીને ખૂબ વીકસાવી. આવી રીતે એકવાર ત તળિયે બેસી ગયેલ અને સાતમી નારકી સુધી જઇ આવેલ જીવ પાા તદ્યોગ્ય સામગ્રી મળતાં ઠેકાણે આવી ગયા.
આવા અભ્યંતર વિકાસ પામેલ, તપ ત્યાગથી શુદ્ધ થયેલ, સ ંયમને વરેલ વિકસિત આત્મા દુનિયાના ઉદ્ધારને કાંઠે આવી, તઘોગ્ય તૈયારી કરી દેશમા પ્રાણુત દેવલાકથી ઇ. સ. પૂર્વે ૫૪૨ ના વર્ષે અસા સુદ દશમને રાજ કાળધર્મ પામી અવ્યા. ત્યાંથી એ આગળ કેવી રીતે વધશે, કેવે લાભ લેશે, કેવાં તપ તપશે અને કેટલા ઉપકાર કરી વર્ધમાન નામને સફળ કરશે અને મહાવીરના નામને દીપાવશે તે અધિકાર આગળ ઉપર રજૂ કરવાની તક લેવામાં આવશે. જય મહાવીર.
20sen