Jain Dharm Prakash 1964 Pustak 080 Ank 03 04

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 6

(૨૮).
શ્રી જૈન ધર્મ પ્રકાશ
[ પે-મડા
ઉપયોગ કર્યો હોય તેની હું પ્રશંસા કરું છું. માણિકપણે એકઠાં કરેલ ધનને ખાવા અનેક મળે છે, અથવા પોતે મોટી તપસ્યા કરી છે, એ ધ સંવા એમાં ભાગ પડાવવો ટા લડાઈ કારદરબાર ચઢે. કરી હોય, યાત્રા કરી હોય, આવશ્યક ક્રિયા છે, પણ એનાં ફળ ભોગવવા વખતે કઈ બાજુ એ કરી હોય, મહાપૂજા કરી હોય, મેટાં ઉપયોગી ઊભું રહેતું નથી. કર્મો ભોગવ્યાં વગર મોક્ષ થતા પરંપરા પિષક અને પ્રગતિક સમાજોદ્ધારનાં કામ નથી અને શાંતિથી વેદતાં નવાં કર્મો બંધાતાં નથી.
હોય, જ્ઞાનના સરસ પુસ્તકો લખ્યાં લખાવ્યાં નારકનાં દુ:ખે પાસે અહીં ભેગલાં કે ભાગવાતાં કે પ્રચાર્યા હોય તે પ્રત્યેક કાર્ય માટે હું સંભારી દુઃખ વિસાત વગરનાં છે. તાવ પિત્ત ઉકળાટ સંભારીને અનુમોદના કરું છું. આ તો સામાન્ય ઉધરસ વગેરે જે કાંઇ વ્યાધિઓ થાય તે સમતાવડે વાત થઈ પોતાનાં પ્રત્યેક કાર્યો યાદ કરી તેમાં જે સહન કરવાથી તેને બા હળવા થઈ જાય છે. જે સારાં કામે થઈ શકયા હોય તેની એક ફીલમ અને નવીન કર્મબંધના અપૂ ભાવ કે અભાવને આંતર ચક્ષુ સમક્ષ ચાલુ કરી દેવી, પોતે સામેયકમાં કારણે આગામી સુખ થાય છે, આ શુભ ભાવના એરસી બાન કર્યા હોય, પુસ્તક વાંચ્યાં હોય, લેખ વગર કોઈ પણ કાર્ય નિષ્ફળ છે, નકામાં છે, પરિલખ્યા હોય તે યાદ કરી જવા, વરિ અભિમાને એ ગામ વગરનાં છે. સમતા વગર પ્રાણી ધર્મનાં ગમે કર્તવ્યકરણ માટે મનમાં આનંદ પામવો અને તેટલાં કામ કરે તે કાર ઉપર લીંપણું સમાન છે, એટલા પૂરતી પોતાના જીવનની સફળતા થઈ છે માટે સમતાને પ્રાધાન્ય આપવું. ભૂમિકા સાફ અને એમ માની તે વાતને આત્મસંતે રાખ. સાતમાં સ્વચ્છ કર્યા વગર ચિત્રામણ થતું નથી, ભાત અધિકારમાં સારાં કૃત્યને યાદ કરવાનાં છે અને યાદ ખીલતી નથી, આકર્ષકતા આવતી નથી. આવી રીતે કરી એમાં રસ લેવાને છે. એમાં અભિમાન ભાવના ભાવવી, ચેતનરાજને બહલાવો અને અંદરમગરૂબી કે ગૌરવની વાત ન હોવી જોઈએ. આ નાને ઓળખવા, એ ખરે રાજન છે એમ ધ રવું સાતમું દ્વાર ખૂબ આનંદ આપે તેવું છે અને અને એની ફરતી રાજસભા ગોઠવવી કે એને કંદમાં તેમાં પોતાના વિકાસ પ્રમાણે અને યાદશક્તિની તીવ્રના રીમા અના કરતા રાસડા લેવા એ શુભ ભાવનાના પ્રમાણે અનેક નાની-મોટી વાત આવી શકે તેમ છે. વિષય છે. ભાવના ભાવતાં વિચારશુદ્ધિ થાય છે આમા અધિકારમાં શુભભાવના ભાવવાની
અને વિચારશુદ્ધિ થતાં આગળને પંથ સ્પષ્ટ પ્રકાશ
મય અને ચાલવા યોગ્ય બને છે. પ્રાણી ભાવનાને છે. આ દુનિયામાં પ્રાણીને સુખ દુ:ખનું કારણ પારકું કઈ નથી, પિતાનું કાઈ બગાડી શકતું નથી
લઈને તે ગમે તેટલું આગળ વધી શકે છે અને કે કોઈ સુધારી શકતું નથી પોતે જે કર્મો કર્યા ભાવના ભાવતાં ભાવતાં તો કેવલ્યપ્રાપ્તિ પણ કરી હોય તે ભેગવવાં પડે છે. સારા કર્મો હોય તે સારૂં શકે છે. આ ભાવના ઢોંગી તરીકે નહિ, પણ સમફળ આપે, ખરાબ કર્મો કર્યા હોય તે દુ:ખને જણથી, વિશાળતાથી, આદરથી, ભાવવી એ મું અનુભવ કરાવે. પિતાનાં કપાળમાં લખેલ હાય દ્વાર થયું. આ કારમાં ભાવના લાવવા સાથે અંદરના તેમાંથી કેઈ એક પાઈ પણ લઈ શકતું નથી કે ભાવ ખૂબ ઉંચા અને સરસ રાખવાની વાત છે, ઓછી કરી કરાવી શકતું નથી અને લેણદેવી ઊતરે ભાવ વગરના દાન કે તપ લૂણ વગરના ભજન જેવાં કે ઓછી થાય ત્યારે દોકડા પૈકે ચાલ્યું જાય છે. ફીકકાં છે, ભાવરૂપ લૂણ (મીઠું) મળતાં પ્રાણીનાં રમાં સગે ભાઈ કે બાપ મદદ કરી શકતા નથી કર્મો તૂટી જાય છે, ખપી જાય છે, આત્માથી દૂર
અને હાથી દમન નુકસાન કરી શકતો નથી, કર્મોનાં થઈ જાય છે. માટે ભાવને સારી રીતે ભાવ અને કળ શાંતિપૂર્વક ભોગવવાથી નવીન કર્મબંધ થતો ભાવપૂર્વક ક્રિયા કરવી. આ વાત મનમાં લાવવી નથી, બાકી ૨ડીને કકળીને માથાં પછાડીને પણુ અને અનિત્યાદિ ભાવનું ભાવી ચેતનરાજને બરાબર કર્યો તે જોગવવાં જ પડે છે અને લાભ લેનાર એાળખ એ અંત આરાધનામાં આઠમે મહત્વનો બાગવતી વખતે કાંઈ મદદ કરી શકતો નથી. અપ્ર- વિષય છે.
(ચાલુ)