Jain Dharm Prakash 1961 Pustak 077 Ank 11 12

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 4

વિના
( શ્રી વર્ધમાન મહાવીર
:
વિચારણા :
આત્મસાધનમાં ન કરતાં લેડીની નદીઓ વહેવરાઆ ત્રિછ| ચરિત્રને અંગે અનેક મુદ્દાઓ વેવામાં અને રાજસત્તા જમાવવામાં કર્યો. અંતે વિય. વા જેવા છે. એક વાનું ખાસ ધ્યાન ખેંચે એણે મૈયાલ રાજય તે છોડી જવું પડતું, સેવા તેવી છે. સર્વ બળદે વયમાં વાસુદેવથી મેટ હાય કરનાર રાજાએ સેંકડે પનીઓ અને મારી છે, નાના હs ! વાસુદેવ પર બહુ સ્નેહવાળા હોય છે સંખ્યાના રાજસેવા અહીં રહી ગયા અને પોતાને અને અંતે સર્વે સંસારને ત્યાગ કરી નેનું અસિથર. તે દરેક કૃતિના જવાબ આપવા સાતમી નારીએ પણું વિચારી કૃતકૃત્ય થયા છે. રામ (બળભદ્ર) જવું પડયું. સિવાય સર્વ નિત ગયા છે. ૨ મ પ ચ દેવલોકે બ્રિટને ? આમાં નિરત :Tી નહિ. ગયા છે, ત્યાંથી આવતી ચોવીસમાં તીર્થકર થશે. મેટી સંખ્યા ઉપર રાજ્ય કરવું, જનક રાજાઓને ન વાસુદેવે અધાર સંહાર કરી સર્વે જુદીજુદી તાબામાં રાખવા, કે કે રાજાને માથું ઊંચકવે! દેવું નાકીઓમાં થા છે અને પ્રાંતવોદેવા પણું સર્વે નહિ, મોટી જમા'એ વસૂલ કરવી, નાના ૨એ નારકે થયો છે. રાજ્યને અંતે અધ:પાત કેવા થાય પાસેથી ખંડણી વસુલ કરવી અને એ છે. તેના દાખલા આ વાસુદેવ પ્રતિવાસુદેવે પૂરી અંદર અંદર મળી જઇ બળ • ઉડાવે તે માટે પાડે છે અને રાજ્યવૈભવ છતાં પણ ત્યાગ કરવાની તેમની હકીકતથી વાકેફગાર રહેવું, તેમની હકીકતો શક્યતા બળદેવૈ પૂરી પાડે છે. સંસારમાં રહ્યા હતાં જસ મારફતે જાણવી, અનેક સ્ત્રીઓના પતિ અંદરથી ત્યાગભાવ કેળવી શકાય છે અને અલિપ્ત
થવામાં તેમના મિજાજે જાળવવા, તેમની ઈચ્છા ભાવે રાજ્યસનના અધિકારીએ જીવન સફળતા પૂરી પાડવી, તેમને પર વ થવા ન દેવી અને કરી શકે છે એ બાબત બળદેવની હકીકત આધા
રાજ્યના ન્યાયાસનની પવિત્રતા જાળવવી- આ સર્વ સને આપે છે. વાત એમાં એ છે કે સંસાર પરને ખટપટમાં અને ખાસ કરીને મેટી લડાઈ લડવારાણ ગાઢ અને તીવ્ર ન હોવો જોઈએ. ત્યાગ માગ માં અને સામાન્ય પ્રાપ્તિ થયા પછી લડાયક બળ વગર તે " આરો નથી, પણ રાજવૈભવશાળી પણું જાળવી રાખવામાં અને આ સમય પસાર થઈ ત્યાગી થઈ જીવન સફળ કરી રોકે છે.
ગ, એને આખા જીવનમાં આર્જા અને રીટ, બાકી ત્રિચ્છે આ ભવમાં આત્મવિકાસની દૃષ્ટિએ ધ્યાનો જ ચાલુ રહ્યા, ને આખા ભવમાં આ સર્વ બહુ નુકસાન કર્યું. પૂર્વકાળમાં એણે જ્ઞાન અને ખટપટ કોને માટે અને કેટલી વખત માટે કરાય છે એ અભ્યાસ કેળવવા માંડ્યા હતા અને વિશ્વભૂતિના વિચારવાનો સમય પણ મળે નહિ અને અશ્વગ્રીવ (સાળમા) ભવમાં તે એણે સન્મુખતા સ્વીકારી સાથેના મહાવિગ્રહમાં અને ત્યાર પછી એણે જે તપ પણ ખૂબ કર્યો હતો, પણ વિશાખનંદી તરફથી શેણિત પ્રવાહ ચલાવ્યું તેનાથી એના જીવનમાં એક થયેલી મશ્કરીને પરિણામે એને પાત-થ, એણે જાતની ક્રૂરતા આવી ગઈ. નયસારના ભવથી માંડીને માનસિક વેર વિકસાવ્યું અને તપના વેગથી એને તેણે જે આત્મવિકાસ આદર્યો હતો તેમાં પહેલે વાસુદેવની પદવી તે મળી, પણ એને આ વિકા- ધકકો મરીચિના ભવમાં સાંપડ્યો, પણ તેના ઉપર
સમાર્ગ ડહોળાઈ ગયો. અને તપના પ્રભાવે એને એ જેમ તેમ કરી કાબૂ લાવવા મંડ્યા હતા, આ - અસાધારણુ બળ સાંપડયું એને ઉપગ એણે ત્યાં આ ત્રિપૃષ્ઠના ભવમાં પાછો ભારે આંચકો લાગી
= ૧૩૦ )