Jain Dharm Prakash 1961 Pustak 077 Ank 10

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 6

( ૧૧૬ )
શ્રી જૈન ધર્મ પ્રકાશ
{
રે
પરાયણ, ભુજબળના ગથી જગતને તૃણુ સમાન કેતુ મૂળ પારી છે ને બાપ બાપે તેનું ગણનાર, પ્રાણાતિપાત બહિંસામાં નિશ, રાત્રિ માટે યુધ્ધ ભોમની સાતમ નૐ ગયા, બારભ અને માઢિયા અને ફર અવસાયથી અચળ વયની ઉત્તરાવસ્થામાં સાધનો : સમકિતપ આને ના પાડનાર ત્રિપુષ્ઠ પાસવ નારીનું એ ગાંધી નાટક મારી લાખ વર્કનુ" મુખ્ય પૂરૂ કરી તો નરક ભૂમિમાં ગયા. મ અહીં ગિલો માટે વાપરેસ પ્રત્યેક વિષ્ણુ ખૂબ વિચાઝુદા રવા યોગ્ય છે. સ’સાદિ. જિમવાસના, પરિમની મૂ અને વિશ્મની આસક્તિ સંસારને વધારવાના મૂળ કાર્ગો છે તે સર્વ ત્રિને સાંપછ્યા, અને તેના પર વિજ્ય વવાને કે બે એમાં વદખા થઈ ચા એમાં કાર ઉત્તરી સા અને સારું ચ ષો. આવી રીતે વિયાય અને ારબ પતિને અંગે ધનાં શો વાં માઠાં પરિણામો નીપાવે છે. તેનો બ્યાસ કરવાના છે. વિકાસ ભાગે તો વ પદ્મ વિપરીત ચગોમાં પડી જતાં કૅવે સંસારને આધીન થઇ જાય છે, વા નીચે ઉતરી જાય છે અને કડી યાનના આવવા ફોગ્ય થાય છે તે પર ખૂબ વિશ્વાણા કરવાની જરૂર છે. વિના ભવમાં દુનિયાનુ એણે પોતાની નરક ધ્યાન ખેંચ્યુ પણ પાતે સસારમાં ખેંચાઈ પટવાઈ ગયા એ વાતનું અભિમાનને અને અનુભવ લક્ષ્ય ગયું નહિ એ વાત પણ પ્રત્યેક પ્રાણીએ લક્ષ્યમાં રાખવાની છે. આ સસારરસના પરિણામે આપણે તુતમાં વિચારતુ, હાંસેથી બાંધેલાં કર્મો ભાગવતી વખત કેવી દારુણુ સ્થિતિ કરી નાંખે છે તે પર ધ્યાન આપશુ. અને સત્તાર પરિભ્રમણનો કોયડા જરૂર ઉકેલવા જેવા છે તે પર ધ્યાન આપશું
ત્રિપૃષ્ઠના ભવમાં એણે ઘણાં વૈર્ વસાવ્યાં, એના ખલાઓ અને આગળ આપવા પડી ત્યારે વિના સ પારી. સિદ્ધેશ્વરની પુત્રી વિજયવતી, પ્રગતિ-૧ વાસુદેવ અશ્વત્રીવ, તુલગિરિ પર મારેલ સિંહ વગેરેના સંબંધ પિરણામે નોંધાયલાં છે, એ સિવાય પણ ત્રિપૃષ્ઠે અનેક વેર વસાવ્યા અને એની અસર એને
* શ્રી ત્રિ. શ. પુ. ચિરત્ર પર્વ ૪. સ` ૧. પૂ. ૧૨ ( wink )
ત્રિપૂના ચરિત્રને આગળ વિચારીએ તે પહેલાં ચળભાઈનું અરિ વારી જાઓ એ તા જ પ્રકારની વાનગી હતી. એણે નાનામા' વિ સાથે આખું ન પસાર કલુ અને બાની નમ જીવન તેવા આપવામાં અને તેવા નાનાં થયું શ ક કરવામાં પોતે ખૂબ. આ બધા બુધે તે અક્ષિશ હતા. તેને આખો વખત વિશ્વની ® વિચારણા સુનો ભાઈ બિટ્ટી સર્વે બાનનું માન
કૈા મળે, એની રાજસત્તા કેમ કાયમ થાય, અના
શત્રુઓ વી રીતે પણ પડે અને તેને રાયક એ ક્રમ સરકારક થાય છે.એની ચિત્રનાના જિયો ના. બંને ઇ દિવસ પોતાનાં મુખ સગવ સ્થાવ કર્યો નાનો, પોતાના ખાવાપીવા, પડવાબેઠવાની ખાતાની ચિંતા કે તરકાર કરી નાની અને પેતાનું નામ જ્તાર મ્યાઉં કે તેને વિચાર સરા પશુ આવતો નાતો. પાતાના ભાઇની બાબતમાં જ અને સ્વપ્નાં ભાવતાં હતાં. અને ચા જ વિશે મેં ભાઈ બાટે ક પન ની રો હતો.
ધ વરત ભાષ થાય તેવુ ના પત્તન કર્યું. તે માટે ભાઈ છે એવા એણે કદી ખ્યાલ જ કર્યો નહિ. એને મન ત્રિષ્ટ એ પ્યાર પ્રાણુ હતા, એને મન ત્રિપૃષ્ટ એ વન સર્વસ્વ હતું, એને મન ત્રિપુષ્ઠ ગેટને આદશ ભાવના વિચારા વિષય જે કહીએ તે હતું અને એણે પોતાના આખા ભવમાં ભારની જ વિચાર સેવન અને પર્ણ પાસના કરી. એ પેાતે અલિપ્ત હતા, પણ બધું સ્નેહ અને સ’સારમાં જેમી ઓ હતા. તેણે પાતાના પાયાનો ઉપવાના વિચાર પણ ન કર્યો, પણું કાઈ ખાતર ભૂખ તરસ અને ઉર્જાગરા કર્યા અને ભાઈની નામના કન્ન રીતે વધે તે માટે એણે સવ ચિંતા કરી. ઘડા કરે ના ભાઈની છત માટે, રાબાને નમાવે તા ભાઈની સત્તા માટે અને ાને નોકરી કે અમલદારીમાં રાખે તે તેથી ભાઈનાં સુખ સગવડ