Jain Dharm Prakash 1960 Pustak 076 Ank 10

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 7

અંક ૧૦-૧૧]
કાંઇ જરુર નથી. અત્યારે નાનુ બચ્ચુ પણુ મહારાજા અધશ્રીવની અનેક વાતે! જાણે છે. ' પણ મારા દેવ ! ' હવે નિષ્ણાત દૂતે વાત ઉપાડી. ' હું આપની પાસે મારા મહારાજાના ખાસ સંદેશા લઈને આવ્યો છું. તમે સ્વસ્થ થઈને સાંભળો.
- અરે દૂત ! વિદ્યાધરા ! હુંમેશા સ્વસ્થ જ હોય છે. તારે જે કહેવું હોય તે સીધે સીધુ કી નાંખ. તેમાં વળી આ લાંખીચડી વાત કરીને નકામો વખત શા માટે પસાર કરે છે ?’સરળ સ્વભાવના વિદ્યાધરપનિએ સીધા જવાબ આપી દીધો.
દૂતે હવે વધારે રાહ ન શ્વેતાં કાર્યનિવેદન કર્યું. મારા દેવ ! તમારી પુત્રી સ્વયં પ્રભાતે મહા રા. અશ્વીયના અ ંત:પુરમાં મેકલી આપે.. એની નાગણી કરવા અને મહારાજા અધીવે મોકલ્યો છે. ’
શ્રી વમાન-મહાવીર
કેમ કાંઈ અશ્રુગ્રીવનું મગજ સડી ગયું છે! એને ખબર છે કે મારી પુત્રીના લગ્ન તો ધૃષ્ટ ગયા અને પ્રશ્નપતિના પુત્ર ત્રિષ્ટ સાથે વિવાહ સંબંધ બંધાઈ ગયા. ’ જ્વલનજટીએ ડે કાઠે જવાબ વાળ્યો.
દૂતે જવાબ આપ્યા એ વાતની મહારાજા અગ્રીવને હમણા ખબર પડી અને ત્યાર પછી જ
તેમણે મને તમારી પાસે મોકલ્યા છે, કાગડાને કહૈ મોતીની માળા નાલે, રત્ન તા રત્નાકરમાં જ શોભે, ભરતક્ષેત્રનું રત્ન અચીવ સિવાય બીજાને ઘેર હાય નહિ. ’
હવે જવલનજટી જરા ગરમ થયા ‘તું શું
આલે છે? તારા રાજા તા ઘરડા થયા છે. તેના અંતઃપુરમાં અનેક સ્ત્રી છે. ધરી ગાયને તે વળી કદી ટોકરા બંધાતા સાંભળ્યા છે?
(૧૧૭)
દીકરાને દીકરી આપી એ અન્યાય ટાળવાના મહારાજા અગ્રીવનો નિર્ધાર છે. માટે તમે માની જાઓ.'
દૂતે આટલી વાત કરી એટલે જ્વલનટીને જરા વધારે ગરમી આવી, એણે કહ્યું તે અશ્વત્રીવ હવે ઘા થયા છે એટલે ઍની શુદ્ધિ પણ ઘરડી થઇ ગઈ હોય એમ લાગે છે. એને કહેજે કે દીકરીના દાન તો આખા જીવનમાં એક જ વાર હાય, અંતે ગમે તેને એક વાર આપી એટલે આપી, એ દાન કાંઈ એ વાર થતા નથી. આપેલ વસ્તુ પાછી લેવાતી નથી એટલું તે મહારાજા સમજે છે ને ? માટે હવે ડાહ્યો ડમરા થઇને ચાર્લ્સે જા. '
હજી વધારે સનાવવાનો પ્રયત્ન દૂતે ચાલુ રાખ્યા ‘ જુએ . મારા દેવ ! ક્યાં પ્રજાપતિ રાન્ન અને કયાં અશ્રુગ્રીવ મહારાજા! તમારો પગ એના પેગડામાં સમાય નિહ, એવા રાજરાજે વર તમારી પાસે માગણી કરે અને તમે તે પાછી વાળો તેમાં તમે તમારુ રહિત શ્વેતા નથી. આવા ભ્રષ્ટાચારી અધમ અવ્યવહારુ અને નરપશાચના પુત્રને પુત્રી આપવી તેના કરતાં તેા એને દૂધ પીતી કરવી એ યોગ્ય ગણાય. અને કયાં અત્રીવતું રાજરાજે વર વિદ્યાધર પતિ પ્રાપતિ! કુળ ! તમે હજુ પણ વિચાર કરો. ’ કુળ અને કયાં આ નીચ અધમ નરરાક્ષસ દીકરીના ‘તું હવે બસ કર ! તું વધારે નિંદા સાંભળવા તૈયાર નથી. બધી હકીકત જાણીને ઉઘાડી આંખે દીકરીને આપી છે, તેમાં હવે તલતુશ જેટલે પણ ફેર થનાર નથી. ચાલ હવે નકામી અ વગરની વાત પડતી મૂક અને તારે રસ્તે ચઢી જા.” જ્વલનજટી પણ રીતસરના જવાબ આપવામાં કુશળ હતા. એણે ત્રિપૃષ્ઠની શક્તિ પર જ પોતાની દીકરીના લગ્ન કર્યાં હતા. એણે કુળવાનપણાને અંગે કરેલા આક્ષેપ
જવાબ ન વાળ્યા, કારણ કે એની નજરમાં એ વાતનું જરાપણ મહત્ત્વ નહાતુ. એને દીકરી માટે સશક્ત ઉગતા યુવાનની યોગ્યતા લાગી હતી અને અત્યાર સુધીના અનુભવે તેની જમાઇ અંગેની સ ધારણા પાર પડી હતી,
હવે ખાસ દૂતે જરા આગળ પગલુ વાણીમાં લીધું ‘ જુઓ મારા દેવ ! તમે પોતે પણ મહારાજાના અધગ્રીવના તાબાના વૈતાઢ્ય શ્રેણીના અધિકારી છે. અને શોધી શોધીને તમે કેવા છોકરો પસંદ કર્યાં ? તમે કુળ શું જોયું ? માણસા કેવા જોયા ? સગાં કેવા શેાધ્યા ? આવા દીકરીને પરણનારના