Jain Dharm Prakash 1958 Pustak 074 Ank 02

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 8

શ્રી જૈન ધમ પ્રકાશ
( ૨૪ )
ા ની નટા છે. તેણીએ કહ્યું કે પગલાં પાસે એક પૈસા પડેલ હતા તે લઇને ભંડારમાં નાંખવા ગઇ ત્યારે મારા અટવા જે જમીન પર પડ્યો હતો તેને વાંદરાએ લઈ લીધા અને નાસી ગયા. મારી સાથે એક બીજો યાત્રાળુ હતો. અમે બેનને કહ્યું કે વાંદરા ખટવા લઈને દૂરના પત્થર પર બેઠેલ છે અને ત્યાં જવું મુશ્કેલ છે. વળી ત્યાં જઇએ તે વખતે વાંદરા બીજે ચાક્લ્યા જાય, માટે હવે અક્સાસ કરવા નકામો છે. તે મેનને અમારી સલાહ વ્યાજબી લાગી અને જલમંદિરે જવા અમારી સાથે નીકળી.
જલમંદિરમાં સેવા-પૂજા કરી હું પારસનાથ હિલ કે જે જલ દિરથી દોઢ માઈલ દૂર છે ત્યાં જવા નીકળ્યા અને છેલ્લાં એંશી પગથીયાં ચડી પારસનાથ હિલ પર પહોંચ્યા. હિલ પર મદિર છે અને તેની અંદર દેરી છે જેમાં શ્રી પાર્શ્વનાથ મહારાજના પગલાં છે. મંદિરની અંદરની દિવાલા અને જમીન બહુ જ ડેંડા હતા કારણુકે ત્યાં પાર હોય તે પણ ઠંડા પવન વાય છે. મંદિરની આસપાસ ફરીને સૃષ્ટિનુ નિરીક્ષણ કર્યું. દેઢ વાગે નીચે ઉતરવાનું શરૂ કર્યુ અને સાડા પાંચવાગે મધુવન પહોંચ્યા.
પારસનાથ હિલ શિખરજીની બધી ટેકરીઓમાં ઊંચામાં ઊંચી છે અને તેની સામે દૂર ચંદ્રપ્રભુજીની ટેકરી આવેલી છે. પારસનાથ હિલ ચોમાસામાં વાદળાઓથી છવાયેલી રહે છે, તેથી તેને ત્યાંના લોક * મેઘાડ’બર હિલ " પણ કહે છે.
પાંચમે દિવસે અમારે અગ્યાર વાગે નીકળવાનુ હાવાથી સેવા-પૂજા કરી ગીરડી જવા માટે છાસમાં બેઠા. અમે ગીરડીથી રાત્રે મધુવન આવ્યા હતા તેથી અમારી સૠજુવાલિકા નદી કે જ્યાં ભગવાન મહાવીરસ્વામીને કઠિન તપસ્યા કર્યાં પછી કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત થયું હતું. ત્યાં અટકી તેથી અમે પાસેના મંદિરમાં જ્યાં ભગવાન મહાવીરસ્વામીના પગલાં છે તેમના દન કરવા માટે ઉતર્યાં, અમે બે વાગે ગીરડી પહોંચ્યા. ગીરડીથી મધુવનના રસ્તા ડુંગરાળ
[ માગશર
છે તેથી ખસ ધણું વળાંક લે છે. વળી રસ્તે ડામરને! છે તેથી બસની મુસાફરીમાં મજા આવે છે.
સામાન્ય રીતે તીથ યાત્રા કરવાની જેટલી ભાવના યાત્રિકાના હ્રદયમાં ડ્રાય છે તેટલી જિજ્ઞાસા એ તીના સામાન્ય ઇતિહાસ જાણવાની હાતી નથી. જ્યારે મે' પાવાપુરીની પેઢીમાં, રાજગૃહી પેઢીમાં અને મધુવનની પેઢીમાં મેનેજરને પૂછ્યું કે તમારી પાસે તીર્થો સંબધી એક પુસ્તિકા કે ફોટાનું આલ્બમ છે ત્યારે તેઓએ મને કહ્યું કે અમારી પાસે કાઇ પુસ્તિકા કે આલ્બમ નથી તેથી મને સ્હેજ ખેદ પણ થયા અને જણાયું કે જૈન સમાજ યાત્રા કરવા નિમિત્તે હજારા રૂા. ખર્ચે છે પણ તે સમાજ આ યાત્રાનુ સ્મરચિહ્ન રાખવા નિમિતે કાંઈ પણ સાધન રાખતો હાય એમ જણાતું નથી. યાત્રાળુમાં યાત્રા કરવા સાથે અભ્યાસક દષ્ટિ હાવી જોઇએ. તીર્થભૂમિએમાં કાય કરતી પેઢીઓને અને ખાસ કરીને શેફ આણુંજી કલ્યાણજીની પેઢીને મારી વિનંતિ છે કે આવા તીર્થોં અંગે વિદ્વાનો પાસે પુસ્તિકા લખાવે અને હશિયાર ફૅટાગ્રાફર પાસે તીથ' સબંધી સુંદર ફોટાએ પડાવી આલ્બમ તૈયાર કરાવે અને યાગ્ય કિંમતે તે પુસ્તિકાએાને અને આલ્બમેાને વેચવા માટે પેઢીએમાં મુકાવે કે જેથી યાત્રાળુઓમાં જે અભ્યાસક દ્રષ્ટિની ખામી છે તે અભ્યાસક દ્રષ્ટિ જાગૃત થાય.
તીર્થોની યાત્રા કરવી એટલે યાત્રાળુઓને આત્મા સબંધી થાયુ" જ્ઞાન પ્રાપ્ત થાય એ મુખ્ય ધ્યેય હોવુ. જોષ્ટએ, તેથી આવી સ્પેશ્યલ ટ્રેન સાથે એક બહુશ્રુત વિદ્વાન પણ હાવા જોઇએ. તેણે અમુક અમુક સ્થળે રાત્રે જૈનધર્માંના અમુક અમુક સિદ્ધાંત પર પ્રવચન કરવુ જોઇએ અથવા શ્રીમદ્ આન'ધનજીના સ્તવમાં કે પટ્ટા પર વિવેચન કરવુ જોઇએ જેથી યાત્રાળુઓને ધમ સબંધી જ્ઞાન થાય અને નીચે જણાવેલ જે કહેવત પડી ગયેલ છે તે ખાટી પડે, “ કાશીએ ગયા તા પણ ધોયેલ મૂળા જેવા પાછા આવ્યા ઝ