Jain Dharm Prakash 1957 Pustak 073 Ank 10

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 6

શ્રી ચેને થમ પ્રકારન
( " )
યાગમ
મી બનું. બાર કર. મારી પાસે. છે, કેવી તદ્દન અવાલો તો તે ઍકલી શકયા પડી. પણ ડ અને મેં કો તેમ તા રાત્ય ને એકદમ જી મરીચી રહેવા શયાસ્પદ મિશ્રિત વચન તેમના સુખથી ખરી પડ્યું.
પ
નહીં.
થાનું મન તેજ થયું મારા માતાનો પાશ ખુબ જોરથી કશી લીલા, મરી મુદ્દે અને નિષેળ સત્યથી પાછા હટ્યા. અને મુક્તિના મામાં કરાડા વાથી પણ ખેળગી ન શકાય તે ખાડા નિર્માણ કરી મૂક્યા કે માન! ધન્ય છે તમે તૂ ભલ્લભલાને કવી રીતે છેતરે છે. અને કુવા દેવા કુર્મીના પર્વતા આા ની સામે ખડા કરે છે
વય છે. રીચી આગળ મચિન્ ણાતી ભૂલના બદલામાં કેટલે ઘેર સોંસાર ખડા કરી મૂકી એ જોતાં મન મુગ્ધ થઇ જાય છે. છાતી દંગ થઇ જાય છે, એ મીસીને આત્મા કાં જેવા તે ન હતા. અંતે એ શૈલેાકયનાથ તીર્થંકર થવાના હતા. તષ્ણુતારણ ધર્માંસાવાદ થવાના હતા. ધર્માદિવાકર ચાવીસમા તીર્થંકર મહાવીર થવાનેા હતેા. એવે મદ્યાન પરાક્રમી જગોતા વીર ધીર આત્મા મરીચીના રારીરમાં વાસ કરતા હતા. એ ભુટ્ટીને ચાલે તેમ નથી, એવા મા કાધારથ ભૂલ કરે અને એનુ અતિ સ્ટાર ફળ નિષરે તે જોતાં આપણી માન હાલે ાવવી શૈકશે. પણ એમ થતું નથી. એમા મહીધરને જ જારા હાથ કામ કરે છે એમાં શંકા નથી.
મરીચી એક મુમુક્ષુ આત્મા હતા. સાધક હતા, સત્ય શુ છે એ જાણુવાની એનામાં તાકાત હતી. એ કાંઈ હઠીલાઇ ન હતી. ફક્ત પાતાની અગવડે દૂર કરવા માટે એ સુખ-સગવડ શેાધતેા હતેા. એ શ્વેગ અનાયાસે મા યો હતો, અને મરીચીને એ ચૈત્ર અડપી લેવાનું મન થયું અને એ માટે એણે મિશ્ર એવી અસહ્ય બધા વાપરી પત્તાનું કા સાય કરી કીધું એમાં પ્રભુ દીધર ભગવતના
ધર્માંને ખોટા ડરાવવાની મહત્વાકક્ષા ન હતી. કાર્ય ાતની ડીબાર ન હતી. એવી કે નહીંવત્ જગૃતી
[ ગ્
જ ટકે. તપ નિકાલ કરવામા જેવા પ્રા.
એવી આગત વાયોલી જવાથી શુ ઇ જવાયા હતા એ ભાગમાં એવું કયું સામ હતું કે ધર્મને ચા લાગી તૈય? હું ભાષામાં કે દાંત આવી ગયો હતો કે જેથી ની પરપરા નિશું થાય? છે ને! માનમ અને પ્રશ્ન હતા, મન ના કર્યું.. સબધ આવ્યા હતા આવા અનેક ત પૅન પાછા ના થાય છે. અને પ્રથમ દર્શીને કે સ!માન્ય જણાતા દેબની સત્ન અનેક માં રાડા સા રૂપી પનિમમ કરવાની ગ્રા માટે ય એ ધ્યાનમાં આવતું નથી. એક મનુષ્ય ચારી કરે છે અને એક એ ની આકરી સન્ ભાગવી તરત જ ઘર ભેગા થઇ જાય છે ત્યારે એ મિશ્ર ભાષાની સજા આટલી આકરી ક્રમ અને આપણે વિચાર કરવો જો એ
જ્યારે એકાદ માણસ નાની સરખી ચોરી કરે છે અને એ લાના જાણવામાં આવે છે ત્યારે એ માણસ તરફ તિરસ્કારની લાગણી લાામાં ફેલાય છે અને એના ક્રાઇ વિશ્વાસ કરતુ નથી. બધા એની સામે આંગળી ચીંધી અને નાલાયક તરીકે ઓળખવા માંડ છે. તેનો કાર વિશ્વાસ કરતું નથી. પરિણામે તે પ્રાથમિક ચાર ધામ ધામ પરિસ્થિતિ બાબે ઠ અને ધામે પામે એ રીઢા ભૂત નિશ્ચર બના જાય છે, બે વાર રીતે આપણા વિશ્વાસ કરવાના નથી એમ જાણી એ વધુ ને વધુ પાકા ચેાર બનતા પ છે. જે પરિસ્થિતિના અંત વારે આવે એકાદ કપરા પ્રસીંગ નિર્માણ થાય અને દૈવયેાગે ક્રાઈ પાકા ગુરુના જોગ આવી મળે અને એના મન ઉપર સચેટ અસર થઇ જાય તેા જ કાંક સીધા માર્ગ એના હાથમાં આવી જવાના સભવ છે. નહીં તે એ નાના સરખા ચાર ડાકુ જ થવાના અને છેવટ બારવટીએ બની જવાનો એમાં ા નથી.
મરીચીતે એક સેવક મળી ગયે. પરિશ્રમ કરો મઢાપાજી મેળવવાની કડાકૂટ મટી. વધુ ને વધુ