Jain Dharm Prakash 1957 Pustak 073 Ank 10

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 9

અંક ૧૦ ]
વૃદ્ધવાદી ઉફે દીર્ધદર્શ ગુરુ
(૧૩૫).
ખડકસિંહ! શિબિકા પાછી લઈ જાવ. . નાખે કે આચાર્યશ્રીએ પોતાના વરદહસ્તે સંધ સમક્ષ ઉપર વર્ણવ્ય પ્રસંગ સુપ્રસિદ્ધ અને જુદાજુદા
તેમને સૂરિપદથી અલંકૃત કર્યા અને વિશેષમાં દિવાકર ધર્મોના તીર્થધામોથી શોભતી, તેમજ વિદ્વાનોના
અર્થાત સૂર્યના વિશેષણથી નવાજ્યા. એ દિવસથી તેઓ પ્રભાવથી અલંકૃત બનેલી ઉર્જનની ઊર્ફે અવંતી . '
સિદ્ધસેનદિવાકરરૂપે પ્રસિદ્ધ થયા. નામાં પ્રાચીન પુરીમાં વિચરી, ચિતડ થઈ, જ્યારે એ પછી શ્રી સિદ્ધસેનસૂરિ વિહારમાં આગળ કુમારપુરમાં આવ્યા ત્યારે એ વેળા અવંતીના રાજ્ય- વધતાં અવંતી નગરીમાં પધાર્યા, વૃદ્ધગુરુ મહારાજ સિંહાસન ઉપર પરદુઃખભંજન અને જાતજાતની લાંબો વિહાર કરી શકે તેમ ન હોવાથી તેઓ ધીમી તાંત્રિક વિદ્યાઓથી પ્રસિદ્ધ પામેલ મહારાજ વિક્રમ ગતિએ પાછળ આવતા હતા. અવંતીમાં એક વેળા વિરાજતા હતા. જે ક્ષપણકની વાત કહેવામાં આવી મહારાજ વિકમ હાથી પર બેસી, રાજમાર્ગેથી છે તે અન્ય કોઈ નહીં પણ આગળ આપણે મહા- નીકળી, ઉદ્યાન તરફ આગળ વધી રહ્યા હતા, અને પંડિત તરીકે પિછાની ચકયા છીએ તે સિદ્ધસેન સામેથી સિદ્ધસેનજી આવી રહ્યા હતા. રાજવીએ પિતે છે અને શિબિકામાંથી ઉતરી, જે જરઠના પગમાં એક સમયના, પિતાની રાજસભાના આ મહાપંડિતને તેઓ પડ્યા તે તેમના ગુરુપદે શેભતા વૃદ્ધવાદી સૂરિ. પિછાની લીધા અને મનમાં વિચાર્યું કે જેનસાધુ મહારાજ છે. છેલ્લા એ ઉભયને ભરૂચમાં જોયા પછી સર્વત્તપુત્ર કહેવાય છે તે આજે તેમની પરીક્ષા કરું. વર્ષોના વહાણા વાયા છે. એ દરમીયાન જે કેટલાક હાથ જોડવા વગર કેવળ મનથી જ નમસ્કાર કર્યા. નેધનીય બનાવ બની ગયા છે એની ઊડતી મુલાકાત સૂરિમહારાજ તે વિદ્યાસિદ્ધ બની ચૂક્યા હતા. વૃદ્ધલઈ આગળ વધીએ તે કથાપ્રસંગ પર ઠીક પ્રકાશ પડશે. સરિના પાસા સેવીને પિતાના જ્ઞાનમાં સારો વધારે ' વાલાની સભાના વિવાદ થી કિસ લખી કરી ચૂકયા હતા. તેમનાથી રાજવીને નમસ્કાર આવ્યા. વૃદ્ધવાદીએ રાજ્યસભામ-પંડિતોની હાજરી
કે અજાણ્યું ન રહ્યો, તરત જ તેઓશ્રીએ મોટા સ્વરે
અ માં-પંડિત એવા સિદ્ધસેન સાથે સંખ્યાબંધ વિષ ધર્મેલાભ ઉચાર્યો. મહારાજ વિસ્મય પામી બેલ્યાઃ ઉપર પોતાના મંતવ્યો રજૂ કર્યા. સિદ્ધસેનનું મન મલ
મહારાજ મેં તે આપને કંઈ વંદના કરી નથી તો તે ભાગોળેથી જ આચાર્યશ્રીના શિષ્ય તરીકે દીક્ષિત પછી આપે ધર્મલાભ કેમ આપે? થઈ જવાનું હતું જ, એમાં અનેકાંતનના, રાજન ! ક્રોડ ચિંતામણી રત્નથી પણ અધિક તેઓશ્રીના મુખે યુતિપૂર્ણ વ્યાખ્યાઓ શ્રવણ: કરી. જેને પ્રભાવ છે એ ધર્મલાભરૂપ આશીર્વાદ, મને એટલે વિશેષ પ્રભાવિત થયું. અને અંતરના ઉમ- જેણે મનથી નમસ્કાર કર્યો છે એવા અમાને મારે ળકાથી ભાગવતી દીક્ષાનો સ્વીકાર કર્યો. પંડિતને આપો, એ મારી ધાર્મિક ફરજ છે. દીર્ધાયુ થવાને સ્વાંગ તજી દઇ, તેઓ સિદ્ધસેન સાધુના વેશમાં આશીર્વાદ આપવો એમાં મારી નજરે કંઈ લાભ નથી, ગુરુમહારાજ સાથે જૂદા જુદા પ્રદેશમાં વિચારવા લાગ્યા.
કેમકે નરકમાં વસનાર જી લાંબા આયુષ્યવાળા હોય જૈનદર્શનના ઉમદા અને ઉદાર તના જ્ઞાતા થયા. છે, પુત્રવાન થવાનું કહેવું એ પણુ કાઈ ખાસ પ્રશંસાતેઓ ચૌદ વિદ્યાના પારગામીરૂપે મશદર તે પાત્ર નથી, કેમકે કાચબાને ઘણી પ્રજા જન્મે છે! હતા જ, ન્યાયના વિષયમાં તે લબ્ધપ્રતિષ્ઠિત કહીએ ઉભયમાં ઉપરછલ્લા લાભ સિવાય ઝા છું કે , કાયમી તો એમાં અતિશયોક્તિ ન ગણાય, એમાં સરસ્વતી- સુખ નથી જ, જ્યારે ધર્મલાભરૂપ આશીર્વાદ તો આ પ્રસન્ન ગુરુનો વેગ સપો ‘હિર હતો અને ભવમાં સુખદાયી હોઈ, પરભવમાં પશુ કલ્યાણકારી છે. કુંદનમાં જડાય.' અલ્પ સમયમાં તેમણે જેનદર્શન- આચાર્યશ્રી હું આપની વિદ્વત્તાથી આકર્ષિત નો અભ્યાસ એવી તે સુંદર ને સચોટ રીતે કરી થયેલ છું, એમાં આપ સર્વજ્ઞપુત્ર સાચી રીતે