Jain Dharm Prakash 1951 Pustak 067 Ank 05

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 6

ઘર કાનું ?
(લેખક:-–સાહિત્યચંદ્ર શ્રી બાલચંદ હીરાચંદ-માલેગામ ) હું મારા ઘરમાં એક બીતા એરડામાં સ્વસ્થ ચિત્તે એક ગાદલા ઉપર તકીઓને અડી કડક સુખદ વિચારમાં બેઠા હતા, એટલામાં મારો એક બાલમિત્ર ઘણું વરસે ત્યાં આવી પહેલ ઓ. કુશલ પ્રશ્ન અને જવાબ થયા. પછી મિત્રે પૂછ્યું આ ઘર તમે કયારે બંધાયું ? પહેલાનું ઘર તો એક સાધારણ નાનકડું ઘર હતું અને આ તો એક બંગલાના ઘાટ જેવું ઘણું સારું ઘર જણાય છે. મને આ પ્રશ્નથી ઠીક આનંદ થયો અને મારી સુધરતી સ્થિતિ માટે મને કાંઇક અહંકારને પણ અનુભવ થશે. મારા મિત્રને મેં કહ્યું આ ઘર આઠ દશ વર્ષ ઉપર નવું બંધાવ્યું. પ્રભુની કૃપા થઈ. બે પૈસા કમાયા ને આ નવું ઘર બંધાવ્યું. “પ્રભુની કૃપા છે આમ જ્યાં હું બેલત હતું ત્યાં તે મારો દિકરો બબલે દોડતો આવ્યો અને કહેવા માંડયોઃ જુઓ બાપા, આ જોડેને કીકે આવ્યો અને મારા રવાના ઓરડામાં આવી મને કહે છે? આ આપણા ઓરડામાં બીજાને નહી આવવા દઇએ. બા ! એ મારું છે ને ? એમાં કીકાને વળી ભાગ શાને હોય? એટલામાં નાની કીકી આવી કહેવા માંડી હું રસોડામાં જઇ રમતી હતી ત્યાં તો બા આવી મને કહે-મારા રસેડામાં તારા આ ટીખળ હું નહી ચાલવા દઉં. શું એ ઓરડો મારો નહીં ? શું બા એકલી એની ધણી થઈ બેઠી ? એટલામાં તે રામો આવી કહેઃ જુઓ સાહેબ, હું મારું કામ પતાવી નારા નીચેના ઓરડામાં બેઠે હતો ત્યાં તો આપે રાખેલી નવી છોકરી કહે: એ ઓરડે તે શેઠાણીએ મને સંખે છે, એમાં તે હું રહીશ. તારે જ્યાં જવું હોય ત્યાં જજે.
આમ જુદી જુદી તકરારો ચાલતી હતી ત્યાં તે કૂતરા અને બીલાડાઓને પણ મનુષ્ય વાણથી બાલતા જોયા. કૂતરું કહેઃ એ ઘર તે સારું છે. બીલાડું વળી કહેઃ એ ઘરમાં બીજા બલાડાને પેસવા દઇશ નહીં. ઉંદરે કહે: એ ઘર તે અમારું થઈ ગયું. અમારા રહેઠાણો પણ નક્કી કર્યા છે, એમાં અમો કેદની રોકટોક નહીં સાંભળીએ. એટલામાં માંકડજુ અને બીજા કરે ળીઆ, કીડીઓ, મંકોડા મોટા જોરશોરથી પોકારવા માંડયા કે એ ધારે તે અમારું જ છે. અમને અહીં રહેતા કેણ રોકી શકે તેમ છે ? એ બધે કાલાવલ, હતા અને હુંકાર સાંભળી હું તે દિશ્ન જ બની ગયો ! આ બધું શું થવા બેટું છે ? આ બધા મને આ ઘરમાંથી હાંકી કાઢવા બેઠા છે શું?
આ બધી ભાંજગડ ચાલતી હતી ત્યાં તો કબાટો, ખુરસીઓ, તીજોરી, અલમારીઓ, અભરાઓ બધી જ માનવ વાણીથી બેસવા માંડી. દરેક વસ્તુ કહે: એ તે અમારું ઘર છે. એમાં બીજાની કટોક નહીં ચલાવી લેવાય. અમુક વસ્તુ મૂકવા માટે જ અમારી યોજના થઇ ચૂકી છે. એને માલેક બીજે કશું હોઈ શકે? પેટીપટારા તે પિતાને માલેકીને હક બતાવવા માટે અનેક દલીલે આગળ ધરી રહ્યા. હું તો આભો જ બની ગયો. આટલા બધા માલેક જ્યારે ઉભરાઇ જવા માંડ્યા ત્યારે મારી તતડી સાંભળે જ કોણ? હું તે