________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
અંક ૧ લો. ]
સાહિત્ય-વાડીના કુસુમો.
૨૩
પારણા અંગે જણાવું તે જાણશેઠ આવા રોજ વિનંતિ કરી જતાં. એ પાછળ જીવંત ભક્તિ હતી અને જ્ઞાનભરી જાગ્રત દષ્ટિ હતી. સાધુધર્મના ધોરણે વર્તમાન યુગ ' જવાબ હતે. નગરીના દરવાજે દ્વારપાલ રસિંહજીને મેળાપ ન થયો હોત તે પારણું શેઠને ત્યાં જ થાત. પણ વિધિના લેખ ન્યારા એટલે અવાંતર કારણુ જમ્મુ. ગોચરીની દિશા બદલાઈ અને જ્યાં ઘરધણીને આદરસત્કાર કે આંતરિક ભાવ સરખે નહેાતે ત્યાં દાસીના હાથનો સામાન્ય આહાર ગ્રહણ કરાયે, પારણાવિધિ પછીનો મારો રાહ જાણીતા છે.
પારણું જે સ્થળે કરું ત્યાં દેવે પિતાનો ધર્મ બજાવે એમાં મારે કંઈ સંબંધ નથી. તેમને એ શાશ્વત રવૈયો. દુનિયાની નજરે દ્રશ્યથી પારણું કરાવનાર અભિનવ શેઠ જ ગણાય. દ્રવ્યને લાભ પણ એ નિયમે એમને જ થાય. જ્ઞાનીની નજરે એ ઝાઝા મૂલ્યાંકનવાળી વસ્તુ નહીં. સમજુ એમાં ન લોભાય. .
ઢાલની બીજી બાજુ તપાસીએ. પારણા અંગેની બાહ્ય સામગ્રી તે છરણ શેઠના ઘરમાં ઉચિત પ્રમાણમાં અને કપે તેવા સ્વરૂપમાં ભરી પડી હતી. વિશેષતા એ હતી કે-એ પાછળ હૃદયના ઉમળકાને પાર નહોતે. કુટુંબીજન કરતાં પણ વૃદ્ધ શેઠના હૃદયમાં ભક્તિની છોળ ઉભરાઈ રહી હતી. એના ઝપાટામાં વર્ષોજૂના દોષ દેવાવા માંડયાં હતાં. ભાવની અચિંત્ય શક્તિથી તમે સા માહિતગાર છે. જ્ઞાનયુક્ત ભાવ-લહેરો અંતર્મુદત માં કેવી સ્થિતિ પ્રગટાવી મૂકે છે એ સારું સંખ્યાબંધ દ્રષ્ટાન્ડે નોંધાયા છે. એમાં પ્રથમ તીર્થ પતિની માતા મરુદેવાનું કે સંતાનો બાહુબલિ-ભરતનું દષ્ટાન્ત ઉડીને આંખે વળગે તેમ છે. છરણશેઠની ભાવના એટલી પ્રબળ હદની હતી કે તે મોક્ષનું કારણ બની જાત, પણ શ્રાવકપણાની મર્યાદા બારમા દેવલોકની હોવાથી, દુંદુભીનાદ સંભળાય અને એમની ધારા ખંડિત થઈ !
ભાવના તે ભવનો નાશ કરે છે' એ યથાર્થ છે. દેવ પછી મુક્તિનો યોગ એ શેઠના નામે સંધાઈ ગયો છે. ભાઈ, સાચી શેઠાઇને એ પ્રભાવ છે. જ્ઞાનને જ એ જોઈ શકે, ખુલાસે કરી શ્રી વર્ધમાન તે વિહાર કરી ગયા.
ધમદત બે -મિત્ર તારું અનુભવ-જ્ઞાન સાચું છે. ચાલ, ભાઈ, જહદી પમ ઉપાડ. એ પુન્યવંતના દર્શન કરી જીવન પાવન કરીએ.
ધર્મબંધુઓ ! પણુ એ તરફ જઉં છું. બેસી જાવ મારી સાથે આ રથમાં. રાજ્યમાં આ મહાત્મા હોય એ તો સે કોઇના બહુમાનને ચોગ્ય ગણાય.
જિનદાસના હાથે વહેંચાતા પદાર્થથી મીઠું છું કરી જ્યાં સમુદાય વીખરવાની તૈયારીમાં છે ત્યાં મહારાજા ચેટકનો રથ આવી ખડે થશે. પ્રજાજનેએ રાજવીને નમન કર્યું,
રાજવીએ રથમાંથી ઉતરી, જીરણશેઠને પ્રણામ કરતાં જણાવ્યું કે શેઠજી ! તમે તે આ વૈશાલીના કેહીનૂર રત્ન સમા છો. તમારી તોલે આવે તે કોઈ માનવ આ રાજયમાં તે નથી, પણ ભારતભરમાં નથી. ખુદ ભગવત મહાવીરના મુખની આ વાત છે. સાક્ષીરૂપ આ મિત્રયુગલ સાથમાં છે.
For Private And Personal Use Only
