________________
૧૫૪
શ્રી જૈન ધર્મ પ્રકાશ.
પ્રસંગ ભાગ્યેજ અની શકે. છાંડવાના રીવાજ અધજ કરવાને બીજો પણ એક રસ્તા ( ઈલાજ ) છે અને તે એજ કે-પીરસવાવાળાએ વધુ રાખવા. ૫ક્તિએ ( હારમાં ) બેસાડવાની ગાઠવણ કરવી. એક પંક્તિ (પંગત યાને હાર ) જમીને ઉઠ્યા બાદજ બીજી પ`ક્તિને બેસાડવાની ગાઠવણ કરવી. વળી છાંડવાથી થતી હિંસાને માટે એ ખેલ કહીશ. છાંડવાથી જે ઘણું એઠું પડે છે તે એઠવાડમાં અસંખ્યાતી જીવાત, મચ્છરો વિગેરે ઉત્પન્ન થાય છે અને મરે છે, જેના ભાગીદાર જમનારાઓ થાય છે, એ સ્હેજે સમજી શકાય તેવું છે. અહિંસા કે જે જૈન સિદ્ધાંતાના મૂળ પાયેા છે તે સિદ્ધાંત અનુસાર પશુ છાંડવુ' એ મહા પાપ છે. દરેક માણસ જો આટલું સમજી જાય અને છાંડવાન પડી ગયેલા રીવાજ સદતર અધ કરે તે આપણે જીવદયા પણ કેટલી પાળી ગણાય ? આ પ્રમાણે આપણે આપણાં ગૃહસ‘સારમાં તેમજ જમવારામાં પૂરતી સ્વચ્છતા રાખવી એ આપણી ખાસ ક્રૂરજ છે.
સાધારણ ખાતુ —આપણે દરેક ઠેકાણે દેરાસરાની અંદર સાધારણ ખાતામાં તેાટ જોઇએ છીએ. કેટલેક ઠેકાણે તે સાધારણમાં તાટા હેાવાથી, ખાસ જરૂરી પ્રસંગે દેવદ્રવ્યમાંથી અમુક રકમ સાધારણ ખાતે ઉધારીને લે છે; અને આવી લીધેલ રકમમાંથી ઉપાશ્રયા બધાવેલા તેમજ જમણુવારા થયેલા સાંભળ્યા છે. દેવદ્રવ્યમાંથી આવી રીતે લીધેલ રકમ વ્યાજ સાથે પાછી દેવદ્રવ્યમાં સુપ્રત કરવી એ ખાસ ધાર્મિક ક્રમાન છે; પરંતુ આપણે શું જોઇ રહ્યા છીએ ? કેટલેક ઠેકાણે વરસાના વરસા સુધી આવી રકમ પાછી સુપ્રત કરાતી નથી અથવા કહા કે, કરી શકાતી નથી. આ રીતે આપણાં જૈનશાસ્ત્રનાં સિદ્ધાંતા મુજબ તેવાં જમણા જમનાર અથવા તેવા ઉપાશ્રયાના ઉપભેાગ કરનાર પણ દેવદ્રવ્ય ભક્ષણુના પાપના-ભાગીદાર થાય છે, કાણુ જાણે કેટલાય ગામે આવા ભયંકર પાપના ભાગીદાર થયા હશે અને થતા હશે ? દેવદ્રવ્ય ભક્ષણ એ મહા પાપ છે અને એવા પાપથી જેમ બને તેમ મુક્ત રહેવુ જરૂરી છે. જૈન કામનો અવનતિનું
આ પણ એક કારણ છે. સાધારણ ખાતાનેા હીસાબ ચાખ્ખા રાખવા તેમજ સાધારણ ખાતામાં ખચ પૂરતી આવક કરવાને ખાસ ગાઠવણ કરવી. દેવદ્ર~માંથી સાધારણ ખાતે લેવાની પ્રથા જેમ બને તેમ ઓછી કરી સાધારણુ ખાતામાંજ ખરચ પૂરતી શ્રાવક કરવાને પૂરતુ લક્ષ આપવુ જોઇએ.
દેવમંદિરના વહીવટ—દેવદેિશને વહીવટ ઘણે ભાગે સંઘ તરફથી નીમેલા દ્ર્ષ્ટીએ કરે છે. આવા ટ્રસ્ટીઓની સામા આજકાલ કેટલાક તરફથી અસ તાષ ખતાવવામાં આવે છે. કેટલાકેા તરફથી જાહેર વર્તમાનપત્રમાં વહીવટ પ્રગટ કરવા ઘેાડા વરસેા પહેલાં હીલચાલ કરવામાં આવી હતી,
