________________
૧૫
શ્રી જૈન ધમ પ્રકાશ.
થયા એ ઘણુ જ ખુશી થવા જેવું છે. આ રીવાજ મને તે અલકુલ સારી નથી લાગતા; અને ખાવા રાખ રીવાજથી મચી જવા ખાતર આપણે મગરૂર થવાનું છે. તે સિવાય દારૂખાનું ફ્રોડવુ', ફ્રૂટાણાં ગાવાં, ગુલાલ વિગેરે નાખી શારીરિક નુકશાન થાય તેવાં તાફાન કરવાં વગેરે રીવાજોમાં કેટલાક સુધારા થતા જોવામાં આવે છે એ ખરેખર આનંદની વાત છે. અમુક એક ખાખતના રીવાજ થઈ ગયા, પછી તે રીવાજ છે એટલાજ ખાંતર સાધારણ અથવા ગરીબ વર્ગને પણ તેવા કહેવાતા રીવાજોના ભાગે માટા અને ખીનજરૂરી ખર્ચીમાં ઉતરવુ પડે છે, જે તેને કેટલું ભારી પડતુ હશે તેના ખ્યાલ આલીશાન મહેલેામાં રહેનારાઓને ભાગ્યેજ આવી શકે, માટે કાંઇ નહિ તે સાધારણ તેમજ ગરીબ વર્ગની સ્થિતિ સુધારવાની લગણીથી દારવાઇને પણ ખર્ચાળુ અને બીનજરૂરી ખર્ચો બંધ કરવા એ જૈનકામના ભલાની ખાતર અત્યંત જરૂરી છે. જૈન વિધિ પ્રમાણે લગ્ના કરવાની ઘણીજ જરૂર છે. આવા જૈન વિધિ પ્રમાણે લગ્ન થતાં જોવાને લેખક અત્યંત ઈંતેજાર છે. આશા છે કે આટલું જૈન ધર્માભિમાન બતાવશે. (અપૂર્ણ.)
→ સૌંદર્યતા.
સૌંદર્ય' ખેલવુ એ તા, પ્રભુના ઉપયોગ છે;
પાષવું પૂજવું એને, એ એના ઉપભાગ છે. [ કલાપી.
સ્વાભાવિક રીતે આપણાં નેત્રે દિવસે સૂર્ય પ્રતિ, નિશાએ ચંદ્ર પ્રતિ વા તારા પ્રતિ, વર્ષાઋતુમાં ઉપરાસાપરી થતાં વિદ્યુતના ચમકાર પ્રતિ, અને નિરંતર સાનુ, રૂપ અને ઝવેરાત પ્રતિ આકર્ષાય છે. હવામાં રમત ગમત ખેલતા કાઈ નિર્દોષ પતંગઆને લેાચુ બક પેઠે આકર્ષી અડચડાવી નાખનાર દીપકનુ જળહળ થતુ ઉજ્જવળ સૌંદય છે. વિશ્વના પ્રેમઘેલા અણુઘડ પ્રવાસી યુવકે, માતાપિતા, સ્નેહી, મિત્રા વિગેરેના બેપરવાઇથી ત્યાગ કરી કોઇ અપરિચિત સ્થાન તરફ્ ચાલ્યા જાય છે, એ ઉદ્ધતાઇ ભર્યો' કાર્યોંમાં એ કોઇ પ્રેમી પ્રેમદાના સાંદ ના અલૌકિક ચમત્કાર હોય છે. શાંત સુધારસ ઝીલતી રાગ દ્વેષ વિનાની પ્રતિમાની સ તા અને તેમાંથી પ્રાદુર્ભૂત થતાં અનેક આત્મીય રહસ્યા ભક્ત જનાના કુમળા દીલમાં આનદનાં ઝરણાં વહાવે છે. સમશેરની સૌંદર્યતા સાહસિક સબળ શૂરવીરાને શૂરાતન સમર્પે છે. કવિએના કલ્પના પરિપૂર્ણ અને રૂ જેવાં પાચાં હૈયામાં અનુપમ વિચારસરિતા
